Letter 1
I drove by all the places we used to hang out getting wasted
Dear you,
Weet je nog? De plekken waar we altijd kwamen? Wij met zijn tweeën met een fles wijn. Ik weet nog dat we altijd zeiden dat we maar één glaasje zouden nemen, maar uiteindelijk dronken we door totdat de fles leeg was. Nuchter waren we dan niet meer. We vertelden elkaar de meest onzinnige verhalen en de slechtste grappen, maar we lachten alsof ons leven ervan afhing. Als we dan uitgelachen waren, lagen we samen op het gras, in stilte kijkend naar de sterrenhemel boven ons. Af en toe keek ik opzij, naar jou. Jij lag daar dan met gesloten ogen en een klein glimlachje rond je mond, alsof je voelde dat ik naar je keek. Wat genoot ik van dat moment. Altijd als ik dan naar je keek dacht ik ‘dit is het meisje waarmee ik oud wil worden’. Helaas was die gedachte niet wederzijds.
Vandaag ben ik langs alle plekken gereden waar we samen dronken van de wijn. Eerst ging ik langs het park, jouw favoriete plek. Altijd zaten we langs het water, vandaag heb ik daar ook weer gezeten. Ik heb daar zeker een uur gezeten voordat ik verder ging, door naar de volgende plek, boven op de heuvel. Zelf vond ik de heuvel de leukste plek. Je zag altijd het verlichte dorp onder je liggen als het donker was. Ik vond dat altijd zo'n mooi gezicht. Nadat ik op de heuvel was geweest, ben ik naar de open plek in het bos geweest en naar het afgelegen grasveld waar nooit iemand kwam. Als laatste heb ik in mijn achtertuin gelegen, de plek waar jij mij vertelde dat je een ander had. De tranen die toen niet kwamen, kwamen nu wel. En ze bleven maar stromen.
En nu schrijf ik je deze brief. Of ik hem verstuur weet ik nog niet. Maar ik ga er zeker nog meer schrijven.
Lots of love,
Me
Weet je nog? De plekken waar we altijd kwamen? Wij met zijn tweeën met een fles wijn. Ik weet nog dat we altijd zeiden dat we maar één glaasje zouden nemen, maar uiteindelijk dronken we door totdat de fles leeg was. Nuchter waren we dan niet meer. We vertelden elkaar de meest onzinnige verhalen en de slechtste grappen, maar we lachten alsof ons leven ervan afhing. Als we dan uitgelachen waren, lagen we samen op het gras, in stilte kijkend naar de sterrenhemel boven ons. Af en toe keek ik opzij, naar jou. Jij lag daar dan met gesloten ogen en een klein glimlachje rond je mond, alsof je voelde dat ik naar je keek. Wat genoot ik van dat moment. Altijd als ik dan naar je keek dacht ik ‘dit is het meisje waarmee ik oud wil worden’. Helaas was die gedachte niet wederzijds.
Vandaag ben ik langs alle plekken gereden waar we samen dronken van de wijn. Eerst ging ik langs het park, jouw favoriete plek. Altijd zaten we langs het water, vandaag heb ik daar ook weer gezeten. Ik heb daar zeker een uur gezeten voordat ik verder ging, door naar de volgende plek, boven op de heuvel. Zelf vond ik de heuvel de leukste plek. Je zag altijd het verlichte dorp onder je liggen als het donker was. Ik vond dat altijd zo'n mooi gezicht. Nadat ik op de heuvel was geweest, ben ik naar de open plek in het bos geweest en naar het afgelegen grasveld waar nooit iemand kwam. Als laatste heb ik in mijn achtertuin gelegen, de plek waar jij mij vertelde dat je een ander had. De tranen die toen niet kwamen, kwamen nu wel. En ze bleven maar stromen.
En nu schrijf ik je deze brief. Of ik hem verstuur weet ik nog niet. Maar ik ga er zeker nog meer schrijven.
Lots of love,
Me
Reageer (4)
Awhhh je heb een abo er bij !!
1 decennium geledenWow echt mooi geschreven ik ben heel benieuwd naar de rest!
1 decennium geledenMEREL. VERBORGEN TALENTEN.
x
1 decennium geleden<3 Awh, snel verder!!
1 decennium geledenxxx