Deze laatste paar maanden zijn er veel verschillende dingen gebeurd. Sommige dingen waarvan ik nog steeds niet kan geloven dat ze gebeurd zijn. Leuke dingen, maar ook minder leuke dingen. Het schrijven heeft er zeker onder geleden.
Eén van de belangrijkste redenen waarom ik bijna niet meer schreef was mijn oma. Vier maanden geleden is ze overleden aan hartproblemen. We hebben gelukkig allemaal afscheid van haar kunnen nemen, maar het kwam allemaal heel onverwachts. Mijn oma's betekenen alles voor me. Hoe weinig ik ze ook zie, onze banden zijn zo sterk. Toen ik mijn oma verloor, voelde het alsof ik een moeder verloor. Natuurlijk hoort het erbij, maar je wil en hoopt zo dat het niet gebeurt. Nog steeds besef ik het niet helemaal. Soms heb ik nog dagen waar ik helemaal instort van verdriet. Door dat soort dagen had ik ook geen eens zin in schrijven.
Vervolgens ben ik afgewezen voor de opleiding Artiest Muziek in Leeuwarden, omdat er nog twee plaatsen waren, drie mensen en ze de luxe hadden om te kiezen. De kans dat ik volgend jaar word aangenomen is redelijk groot, maar het doet wel zeer als je je er zo op verheugd hebt en nu een jaar iets moet doen waar je waarschijnlijk toch niet in verder gaat.

Gelukkig zijn er ook dingen gebeurd waar ik wel heel blij mee ben. Ik ben bijvoorbeeld na vijf jaar op de middelbare school met een keer afstromen en een keer blijven zitten, geslaagd. Voor het eerst in alle jaren heb ik het hele jaar wel mijn best gedaan, wat goed heeft uitgepakt. Eromheen zijn ook nog wat kleine leuke dingetjes gebeurd.

Maar goed, genoeg over mijn leven, haha. De inspiratie was er niet, de motivatie was er niet en dat is waarom ik bijna niet schreef. Ook moest ik steeds een hoofdstuk voor mijn andere verhaal Trust, schrijven. Daar had ik wat meer inspiratie voor, dus bleef dit verhaal even op de achtergrond.
Ik heb vakantie, dat betekent dat ik weer heel veel (te veel) tijd heb. Ik zal sowieso weer meer gaan schrijven voor dit verhaal.

Waarschijnlijk is dit heel saai om te lezen en het spijt me, maar ik wilde dat jullie even wisten wat er aan de hand was en ook waarom ik niet schreef. Ik moet natuurlijk niet alleen de gebeurtenissen de schuld geven, maar dat gaf me wel nog minder motivatie en inspiratie. Ik ben er weer en zal voor jullie schrijven. Bedankt dat jullie er nog zijn en ook voor het lezen van mijn verhaal.

Als je tot hier bent gekomen, wil ik je nog meer bedanken hahaha. Vanavond om 00:00 (ongeveer) komt het nieuwe hoofdstuk online.

Ik houd van jullie, dankjewel x

Yara

Reageer (12)

  • HaveAGoodDay

    We begrijpen je voledig love
    Je hoeft je serieus niet schuldig te voelen
    Mijn inbox staat altijd open voor jou !! Dus als er iets is niet aarzelen gewoon een mailtje sturen :)

    1 decennium geleden
  • Lordd

    Het was niet saai om te lezen, het is denk ik goed om in grote lijnen te weten waarom iemand niet meer schrijft, zo kan je er ook begrip voor tonen. En dat doen we ook. Ik heb overlaatst denk ik nog een reactie geplaatst dat ik dit verhaal miste (dat kan ook al maanden geleden zijn, ik weet het niet meer), en ik heb sommige hoofdstukken begin deze week nog eens gelezen omdat ik dit écht een van de beste verhalen vind die ik ooit heb gelezen op Q (niet alleen op Q) en ik het opnieuw en opnieuw kan lezen. Daarom ga ik gewoon ook heel eerlijk zijn en zeggen dat ik megablij ben dat er weer een hoofdstuk staat want ik ben zó benieuwd naar de relatie tussen Louis en Harry... ik heb het verhaal echt gemist. (: Maar belangrijker; nog heel veel sterkte! Ik weet wat zo'n verlies betekent, en het missen gaat nooit helemaal weg, maar de pijn verzacht wel. <3 Ook klote van die opleiding, just - no. Klote.
    & Nu ga ik snel het nieuwe hoofdstuk lezen. (:

    && Sorry dat dit zo lang is, omg. Als het jouwe al saai was om te lezen, dan is dit toch echt wel het toppunt.

    1 decennium geleden
  • adorepaulien

    Heel veel sterkte!!
    Als je ooit wil praten erover ik ben er voor je ^^
    I love your story.
    Ik begrijp je wel.

    1 decennium geleden
  • Merlesophie

    Sterkte xxx

    1 decennium geleden
  • Lugano

    Hopelijk gaat het weer beter met je! Sterkte nog met het verlies van je oma.
    Haast je niet met dit verhaal hoor, doe maar op je gemakje.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen