Hoofdstuk 11- Op jacht
We lopen door het bos. Ik kijk even rond. Ik loop naast Emely. Scott loopt vooraan. Ik zie een 15 jarige tribuut met rood haar water halen. ''Oke, Selena. Hier komt het'' zegt hij. Hij lacht. De tribuut kijkt geschrokken om. Scott houdt het zwaard in zijn hand. Hij kijkt even naar Emely en dan pakt hij de tribuut vast. Er klinkt een kanonschot. Ik gris mijn thermoskan eruit en vul het met water. Daarna stop ik het weer terug. We lopen verder. Ik hoor iets. Ik sta stil en kijk om me heen. Het is stil. Dan hoor ik geritsel en werp mijn mes naar het geluid. Er klinkt een kanonschot. Doden nummer 2. Ik loop er naartoe en tref een 14 jarige jongen aan. Ik trek mijn mes uit zijn buik. ''Goed hoor Selena!'' vinden Emely en Donna. ''Niet slecht'' zegt Scott tevreden. ''En? Ga jij nog wat zeggen lover?'' vraagt Donna aan Finn. Ze kijkt hem geamuseerd aan. ''We moeten verder'' zegt Finn. Ik snap dat hij zich ongemakkelijk voelt. Ik ook. Donna had zijn moment verstoort en maakt nu grappen, maar ze kan er ook niks aan doen. Soms kan het wel heel amuserend zijn.
We zijn nu in het midden van het bos. De sterren verlichten nog steeds de arena. Ik loop naast Emely. ''Hee kijk!'' Emely wijst naar een boom. ''Weer een tribuut minder'' zegt ze. Een 13 jarige meid zit hoog in de boom. ''Geef deze maar aan mij'' zegt Finn. Hij legt een pijl klaar. Eerst kijkt hij geconcentreerd en dan schiet hij. Het meisje weet zijn pijl te ontwijken door naar een andere boom te springen. Fin scheld in stilte. ''Jullie hadden Luke wel maar mij krijg je niet te pakken!'' roept ze. Wat een lef voor een 13 jarige, niet getrainde tribuut. ''Denk je dat een van je messen haar gaat raken?'' vraagt Scott. ''Hmm kweet niet. Dadelijk heeft ze er een mes bij...'' ''Misschien weet ik wat, Als een van jullie in die boom klimt dan is ze daardoor afgeleid en schiet ik een pijl af'' oppert Finn. ''Is goed, ik klim er wel in'' zeg ik. Ik loop naar de boom. ''Ik kom eraan!'' roep ik naar boven. Ik klim naar boven. ''Gaat je niet lukken'' zegt ze en blijft op haar dooie gemak zitten. Dan haalt ze een mes tevoorschijn en gooitdie mijn richting op. Ik weet net op tijd een draai te maken tijdens het klimmen, anders was ik er geweest... ''Serieus?!'' roep ik. Ik pak een tak beet en ze begint haastig naar boven te klimmen. Gauw klim ik haar achterna en slaag erin haar been beet te pakken. Ze pakt haar rugzak en mept het tegen me aan. Ik trek geiriteerd aan haar been en roep keihard naar Finn dat hij moet schieten. Hij schiet een pijl maar het komt net 1 cm naast het meisje terecht. Ik trek ongeduldig haar been naar me toe. Ze verliest haar evenwicht. Met grote snelheid valt ze de boom uit. Ik pak haar rugzak gauw. Nu hebben we nog meer spullen. Ik klim wat naar beneden en spring dan. ''Zo Finn, het gaat niet echt goed vandaag he?'' zegt Emely. Hij kijkt naar de grond. ''Hij heeft al genoeg gepresteerd toch?'' verdedig ik hem. Hij kijkt me dankbaar aan. ''Maar wat gaan we met deze hier doen?'' vraagt Emely.
Ineens belandt er een pijl naast ons in de boom. We kijken geschrokken om. Bennet verschijnt. Hij heeft een boog. Dan komt er een 16-jarige meid bij. Ik ren naar haar toe. Ze is snel, maar ik nog sneller. Ik werp een mes, maar die beland in de boom voor haar. Ze kijkt geschrokken mijn kant op en draait om. Ik trek mijn mes uit de boom en ren verder. Ik ren naar de boom die ze net voorbij is gegaan. Ik spring er tegen aan en landt vlak achter haar. Ik spring naar haar en pak haar armen vast. We rollen wat. Eerst hou ik haar tegen de grond gedrukt. Dan steekt ze een mes in mijn schouder. Ik schreeuw. Ik trek het eruit. Ik bloed heel erg. Dan weet ze mij tegen de grond te drukken. ''Zo, nu is het einde jij'' zegt ze. Ze houdt met haar hand mijn keel beet. Ik stik. Ik schop hevig maar het werkt niet... ''Een arme pijnlijke dood'' zegt ze weer. Ik hoest. Haar zwarte haar staat sierlijk in een vlecht en boven haar pony zit een bloem. Ik snak naar adem. Dan geef ik een knietje tegen haar buik en ik weet snel mijn mes te pakken. Ik bewerk haar gezicht. Ze krijst. Ik houd de tribuut nu tegen de grond en houdt mijn arm tegen haar kil. 'Een pijnlijke dood zei je?'' Ik steek mijn mes in haar been. Dan houdt ik haar nog op dezelfde positie. Ze vergaat van de pijn. Ik steek nu ongeduldig het mes in de tribuut haar buik. Een kanonschot. Ik hoor Fin mijn naam roepen. Ik sta op. ''Het is oke, ze is dood'' roep ik naar de richting van het geluid.
Er zijn nog geen reacties.