Hoofdstuk 10- De Arena/ tribuutlove
Ik heb de spullen klaargezet. We gaan dadelijk jagen. Eerst trekken we rond om iedereen te doden die op ons pad komt. Daarna als we het voldoende vinden vestigen we ons kamp bij de Hoorn Des Overvloed. Ik graaf wat door m'n rugzak. Ik vind een thermoskan. Ik maak hem open en houdt het ondersteboven. Geen water. Natuurlijk. Ik kijk er droog naar. Dan vind ik crackers en 6 chocolade koekjes. Ik kijk heel tevreden. Vooral bij de chocolade koekjes. Ik haal mijn 11 andere werpmessen eruit. In totaal heb ik er 12 verzameld. Die andere zit naast me. ik vind ook een doekje waar mee ik bloed van mijn messen kan verwijderen. Verder zit er niets meer in. Ik zet alles er weer in. Ik heb heel wat kunnen verzamelen. Ik maak met het doekje mijn beste werpmes schoon. Fin komt naar me toe. ''Hey''. ''Hey''. ''Ik ben echt onder de indruk, je bent hier best goed in''. ''Bedankt'' antwoord ik kalm. ''We laten je zo zien hoe je het best mensen kan vermoorden, maar ik denk dat voor jou niet nodig is'' hij lacht. Mij ontsnapt ook een lachje. Het word donker. Langzaam verschijnen er sterren. ''We zullen nu zien hoeveel we nog gaan vermoorden'' zegt hij. Hij komt naast me zitten. Dan verschijnt het Capitoolembleem in de lucht. Als eerste verschijnt het meisje uit 3. Dan nog een jongen uit 3. District 3 ligt er dus uit. Nu verschijnt een meid uit 5. Daarna Vera uit 6. Dan komt de 12- jarige Luke in beeld. Daarna zijn Districtsgenoot van 16 jaar. District 7 ligt er dus ook uit. Nu komt de 17 jarige uit 8 die mij wou vermoorden met z'n hakbijl. Daarna verschijnt van District 9 die meid die me ook wou vermoorden. Nu verschijnt de gozer die Scott wou doden. En tenslotte een tribuut uit 11. 10 Doden. ''Nog 14 te gaan'' zeg ik. Ik ben opgelucht dat Bennet en Damian er niet tussen zaten. ''Inderdaad''. Fin kijkt mij in mijn groene ogen. Ik kijk hem in zijn donkerbruine ogen. Zijn hand gaat naar mijn wang. Volgens mij wilt hij mij zoenen... Donna komt aangelopen. ''Awwh lovers! Helaas zullen jullie moeten wachten, we gaan het aantal tributen verminderen'' zegt ze opgewekt. Finn kijkt mij nog even in de ogen. Dan kijkt hij naar de grond. Hij staat op. Ik ga ook opstaan en loop achter Donna en Fin aan. Ik weet niet of mijn liefde voor hem wel of niet wederzijds is. Ik weet niet of ik echt verliefd ben. Ik vind het maar raar, liefde. Ik slinger mijn rugzak over m'n rug en loop naar Emely en Scott samen met Donna en Finn.
Er zijn nog geen reacties.