008.

En meer kon hij niet zeggen. Want net op dat moment doorboorde een pijl zijn schedel. Ik keek met grote ogen naar de pijl door de schedel van de man...
Het zelfde meisje stond daar met een boog in haar handden.
"Ik dacht dat je zei dat ik beter dood kon zijn." Mompelde ik op een verlamde manier
"Ik wil niet te maken hebben met de verwoesting van deze wereld. Als jij niet meewerkt dan laat ik je meewerken. De wereld heeft je nodig en ik laat die kans niet van ons afnemen." Ze liep naar me toe en probeerde me over end te helpen. Maar het hielp niet. Ik viel als een zakdoek op de grond.
"Misschien blijven we dan even hier..." Zei ze... Vijf minuten later was de verlamming uitgewerkt en kreeg ik een andere boog in mijn hand geduwd. 'Maar ik heb nog nooit...'
'Je leert het wel,' onderbrak ze me. 'En nu gaan we naar het paleis!'
"Paleis? Eey... Wacht... Trek me niet zo mee... Waarom paleis?"
"Blijkbaar weten er meer wezens dat jij de Verlosser bent. Hij wilde je vermoorden."
Ik fluisterde... 'Misschien maar beter ook...' Maar net niet hard genoeg zodat ze het kon horen. Ze trok me mee over de straten... Ik kon het paleis al van ver zien. Hoge torens, gemaakt uit kristal. Breekbaar en krachtig op hetzelfde moment. Beeldschoon. "We zijn er bijna nog even door hupsen."
"Jij kan makkelijk praten... Je trekt me nogal heel erg mee." Ze stond uiteindelijk stil.
"Sorry... We lopen het laatste stukje wel..."
"Dank je... Maar ik heb een vraag... Waarom moeten we bij het paleis langs?"
'Zodat iemand je kan leren hoe te vechten!' Ik liep toen met haar op de rustige manier naar het paleis en stopte voor de deur.
"Ehm hoe moeten we nu binnen komen? Ik zie nergens een punt waar je kan aanbellen ofzo."
"Ooit gelet op geheime deuren of knopjes?" Ik keek haar raar en vragend aan.
"Ehm. Wat bedoel je precies?" Zei ik terug. Ze toonde me een soort van halssnoer waar een hanger aan hing. En die hanger had de vorm van een gouden sleutel. Ze stak de sleutel niet eens in het sleutelgat. Nee, ze hield hem gewoon in de lucht waardoor het ding ging gloeien als een vuurvliegje... Er kwam een straal van een bol boven de poort op de sleutel. De straal veranderde in verschillende kleuren en de deur ging open.
"Ik ben best bekend in het paleis. Daarom heb ik er ook een sleutel van. Maar ik moet je aan iemand voor stellen. En daarna moeten we zo snel mogelijk beginnen aan de training van je. Want je vecht echt beroerd. Als je niet eens met een boog overweg kan..."
"Sorry hoor, dat ik niet weet hoe ik moet vechten. Zoals ik al zei. Ik ben niet gemaakt om te vechten. Maar aan wie wil je me dan voorstellen?''