Z&S 29

“Generaal Bryson?”, vroeg Yvon. “Hij was de slechtste niet, ik…”
“Help ons, Yvon”, zei Tansy. “Help ons er een einde aan te maken. Siipi zal winnen, maar onschuldigen uit Viholi worden gespaard. Anders wordt je land helemaal een puinhoop.”
“De vijand laten winnen is niets beter”, protesteerde Yvon.
“Nee, maar ook niet slechter”, redeneerde Tansy. “Winnen doen we sowieso als het land een puinhoop is. Je moet kiezen tussen twee slechten, Yvon, maar je kent de prijs.” Yvon keek naar zijn zusje.
“Ik moet er nog over nadenken.”
“Goed, ik laat je wegbrengen”, ging Tansy akkoord. “Ik zal je die boeien besparen, maar als je probeert te ontsnappen, breken de wachters zonder pardon je vleugels.”

Prins Yvon besefte al snel dat hij geen keuze had, als hij Siipi niet zou helpen, was zijn land gedoemd en zou zijn zusje de prijs moeten betalen. Hielp hij wel, dan was er nog een kleine hoop dat zijn rijk er weer bovenop zou komen.
Tansy had zijn keuze al voorzien, maar was toch ontzettend opgelucht. Zij en haar vader ontboden de koningin van Viholi, met een groep lijfwachten, aan de grens van Siipi en gaven Yvon en Lilou de kans met hun moeder te spreken.
“U wilt dat ik me overgeef”, concludeerde de vrouw.
“Inderdaad”, zei Tansy kalm.
“Anders komt er een strijd binnen Viholi, moeder, een strijd om macht”, zei Yvon.
“Het is dat, of we vallen onmiddellijk aan met al onze legermachten”, zei koning August. “Zonder goed bestuur, vegen we uw rijk zo van de kaart. Als u zich overgeeft, zijn we bereid de onschuldigen te sparen.”
“Yvon…” De koningin van Viholi keek naar haar zoon.
“We zijn verloren, moeder, we hebben geen keuze”, zei hij zacht.
“Stel dat ik me overgeef, wat, wat doet u dan met ons? Met mij, mijn kinderen, …”