Chapter 2.

De rillingen lopen me over mijn lijf. Die man is echt gemeen. Hij duwt me een grote zaal in, waar nog een stel andere rare figuren staan. 'Hapje meegenomen?'roept een meisje van ongeveer mijn leeftijd. Ook zij heeft bloedrode ogen die me angst aanjagen. 'Nee, voorlopig nog geen hapje.' Ik slik even, en kijk dan om me heen. Iedereen kijkt me zo vol lust aan. 'Wat doet ze hier dan?'mompelt het meisje. De man loopt naar twee anderen toe, en gaat naast ze staan. 'Deze meid hier..' Het lijkt alsof hij wacht tot ik mijn naam noem. 'Cristine Rave'fluister ik zacht. 'Deze meid, Cristine Rave dus, heeft blijkbaar een van ons in het licht gezien' De man die ik eerder zag, wordt de zaal ingeduwd. 'Heb je hem gezien?' Ik slik weer even. Misschien doen ze me wat aan als ik zeg van wel. 'Nee'roep ik hard. Ik hoor iemand achter me lachen. 'Lieg niet' Ik haal diep adem, en zucht dan. 'Oké, hij was degene die ik zag. Wat nu? Mag ik gewoon weg?' Ik kijk ze allemaal een beetje smekend aan. Ze schudden allemaal hun hoofd. 'Waarom niet?'gil ik. De man kijkt me verbaasd aan. 'Je weet ons geheim' Ik rol met mijn ogen. 'Welk geheim? Dat jullie licht geven? Nou leuk, maar dat vind ik niet belangrijk.' Hij schudt zijn hoofd weer, en loopt naar me toe. Rustig legt hij zijn vinger onder mijn kin, en duwt mijn gezicht omhoog. 'Wij zullen je moeten vermoorden' De zaaldeur vliegt open, en een jongen staat in de deuropening. 'Raak haar niet aan!'