Chapter five.

Ik voel een warme hand tegen mijn wang aan. Langzaam open ik mijn ogen. 'Cheryl?' Ik herken de warme, geruststellende stem van Edward. 'Edward?'vraag ik verward. Vaagjes zie ik zijn gezicht voor me. Dan wordt het beeld scherper, en zie ik hem glimlachen. 'Je bent echt prachtig als je slaapt'fluistert hij. Ik lach, en ga rechtovereind zitten. 'Waar ben ik?' Ik kijk om me heen. Dit lijkt totaal niet op het ziekenhuis. 'Je bent in het vakantiehuisje van Samantha.' Ik kijk naar de bank waar ik op lig. 'Waar is Samantha?' Hij lacht weer. 'Thuis. In haar éigen huis' Ik knik, en sta op. 'Zullen we even naar buiten gaan?'vraagt hij me lief. Ik knik, en loop samen met hem naar buiten. Zodra de deur open gaat knijp ik mijn ogen dicht. Dan open ik ze weer, en kijk om me heen naar de prachtige omgeving. De bomen, de lucht, het is allemaal zo perfect. En nog beter, Edward is er.