040
"Ik dwong mezelf te glimlachen, maar wist niet meer wat ik moest zeggen. Blij was ik niet. Dat kon ik gewoon niet. En het was vrijwel onmogelijk om het te forceren, vooral omdat ik wist dat Yuki ook dichtbij het laten vallen van tranen was, terwijl ik haar nog nooit had zien huilen.
We aten in stilte, totdat ze me wat vragen stelde over de observatie, zoals goede burgers dat doen als er iets anders dan normaal was gebeurd, en ik antwoordde als een burger."
We aten in stilte, totdat ze me wat vragen stelde over de observatie, zoals goede burgers dat doen als er iets anders dan normaal was gebeurd, en ik antwoordde als een burger."
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (1)
Mooi beschreven !
1 decennium geleden