Hoofdstuk 3.
11 - februari - 2014
Louis heette de bruinharige jongen dus. Ik liep onder de poort door die de ingang van het park voorstelde. Mijn ogen gingen langs verschillende mensen. Ik moest eigenlijk weer eens wat drinken want ik had volgens mij al een iets van twee dagen niets naar binnen gekregen. Straks kon ik me niet meer inhouden en viel ik iemand zomaar aan. Dat was een keer gebeurt, in 1926 om precies te zijn. Ik had toen al een week niks gedronken en ik kon mezelf niet meer inhouden. Ik had al dat bloed geroken en toen was ik een ontschuldig oud vrouwtje gevolgt naar ergens waar geen andere mensen waren. En ik had haar leeg gezogen alsof ze een pakje drinken was. Zoals je al hoort, ik ben een vreselijk persoon. Ik heb ontschuldige mensen vermoord en het ergste is dat ik mijn ouders vermoord had.
Zuchtend liep ik het parkje weer uit waaraan ik richting het bos liep. Het bos was er na al die jaren nog steeds en ik wist nog precies de plek waar ik een vampier werd. Het bos liep ik in en de geur van een echt bos kwam me tegemoet. Ik vond het altijd heerlijk ruiken. Genietend van de natuur en de lekkere geur liep ik steeds verder. Ondertussen spitste ik wel mijn ogen voor het geluid van een dier die ik zou kunnen drinken. Gelijk dacht ik aan de film Twilight. Sommige dingen klopte wel, sommige dingen niet. Maar serieus, vampieren glinsteren toch niet in de zon? Dat is gewoon echt keiharde fantasie. Of dat hun ogen oranje/goude zijn, daar klopt ook geen bal van want ik had zelf ook geen oranje/goude ogen? Mijn ogen waren gewoon rood als elke andere vampier. Mensen denken meestal dat je als vampier niet in de zon kan komen omdat je dan verbrand. Het is wel waar wat ze zeggen maar het klopte niet volledig. Ik kon alleen maar in de zon komen als die niet te fel was. In de zomer was ik daarom ook niet vaak te vinden buiten of liep ik gewoon in de schaduw.
Ik stond stil toen ik geritsel hoorde en spitste mijn oren. Ik rook de geur van konijnen bloed. Een konijn was genoeg voor twee dagen dus dat was wel genoeg. Ik had namelijk niet echt zin om een heel hert of whatever te zoeken. Het konijntje kwam de bosjes uit gesprongen en rende gelijk weg toen ik dichter naar hem toe kwam. Ik rende rustig achter hem aan, vandaag had ik toch niet veel te doen dus een konijntje plagen kon geen kwaad. Alhoewel ik het wel zielig vond voor het kleine pluizige dier om hem te vermoorden moest het toch. Ik bleef achter hem aan rennen en hield het dier goed in de gaten voor als hij ineens naar links of rechts ging.
Na een tijdje begon het dier toch wel moe te worden en begon die langzamer weg te rennen. Deze kans nam ik ook en ik greep het konijn beet. Met pijn in mijn hart draaide ik het kopje om en zo had ik het slappe dier vast.
Mijn tanden zette ik hongerig in hem.
Reageer (5)
Italy, yay c:
1 decennium geledenPoor rabbit :c
3 weekjes naar Griekenland!
1 decennium geledenEn dan staat Louis achterv een boom en dan is ie zo van "wtf, waarom bijt hij een konijn dood?!"
Ja naar Frankrijk 2weken yeay
1 decennium geledenSuper stukje
Frankrijk !!!!!!!
1 decennium geledenJA, Frankrijk
1 decennium geleden