036

"‘Ja, dat vond ik best vreemd,’ mijn stem was een fluistering, iets wat ik niet wilde, maar niet kon voorkomen, omdat het plotseling de waarheid was die over mijn lippen rolde. Een waarheid die ik zelf nog niet eens had kunnen bedenken, omdat hij zo diep verborgen in me had gezeten. Meteen na die uitspraak stopte ik mezelf en nam ik een stap terug. Alles om te voorkomen dat ik haar mijn diepste gedachten zou doneren. ‘Maar ze was oud, erg oud. Alles kan dan gebeuren. Het was haar tijd. Er was niets aan te doen.’
‘Echt waar?’
Ze wilde me aan het twijfelen brengen en ze slaagde, maar ik antwoorde voor ik die tegenstrijdige gevoelens kon begrijpen. ‘Ja.’"

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen