21

Als ik wakker word merk ik al snel dat ik niet thuis ben. Al snel herinner ik me de avond met Zayn. "Zaynn?" mompel ik. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en merk dat ik niet meer op de bank lig, maar in een bed. Ik kijk recht tegen het gezicht van Zayn aan. "Zayn?" Mompel ik. Hij knippert een paar keer met zijn ogen, maar al snel komt er een lieve glimlach op zijn gezicht. "Hey" komt er schor uit zijn mond. Wat super sexy klinkt. "Hoezo lig ik hier?" Hij kijkt even om zich heen om te kijken waar we liggen. "Je was in slaap gevallen, en ik wou ook slapen, maar ik wou je niet alleen laten. Dus heb ik je in mijn bed getild." grijnst hij. Opeens merk ik op dat hij geen shirt aan heeft. Zou hij dan ook geen broek aanhebben? vraag ik me af. "Rustig maar, ik heb een joggingsbroek aan." zegt hij alsof hij mijn gedachtes kan lezen. Ik giechel wat. "Kom, slaap weer wat. Je ziet er moe uit." glimlacht hij lief terwijl hij me tegen hem aantrekt. Ik grinnik en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Ik weet dat hij dat alleen zei zodat hij verder kan slapen. Toch ben ik ook echt nog moe en sluit mijn ogen weer om nog eens in slaap te vallen.

Na ongeveer 2 uur weer geslapen te hebben word ik weer wakker. Nog altijd tegen Zayn aan. Een zacht snurkgeluid komt uit Zayn's mond. Ik grinnik even, maar voel al snel mijn maag knorren. Eten! Snel sta ik op om op eten te gaan.
Na bijna alle keukenkastjes gehad te hebben, geef ik het op. "Zayn, waar heb jij je eten staan?" Mompel ik zachtjes. Ik besluit Niall maar te bellen. Die heeft vast eten en RUBEN! Schiet er opeens door mijn hoofd. Snel zoek ik Nialls nummer op.

Niall stelde me gerust dat hij Ruben had thuis gebracht, maar toen ik daarna vertelde dat Zayn geen eten in huis had, raakte hij ook lichtelijk in paniek en meldde hij dat ik meteen naar hem moest komen voor eten.
En daar zitten we nu dan. Gelukkig maar dat Niall wel eten in huis had. En ongelooflijk veel lekkere dingen. "Niall, ik mag je echt!" grijns ik nadat ik nog een boterham in mijn mond stopt. Hij grijnst terug met zijn volle mond en mompelt iets onverstaanbaars. "Ik versta je zo niet" antwoord ik droog. "Wat deed je eigenlijk bij Zayn?" vraagt hij, zonder schaamte of wat dan ook. Iets wat mij juist wel in de verlegenheid brengt. "Ik was in slaap gevallen gisteren, bij Zayn op de bank." Hij grinnikt en knikt. "Je bent een beetje rood Britty!" Ik lach een beetje ongemakkelijk. "Weetje Niall, Zayn is echt een leuke jongen hoor, maar dat hij nu geen eten in huis heeft vind ik toch best lastig" Hij haalt zijn schouders op en kijkt me serieus aan. "Ik begrijp je Britty, ik zou ook geen vriendin willen die niet van eten houdt." Ik begin te lachen. Eigenlijk was het een grap, maar Niall's reactie is bloedserieus. "Wat nou? Ik meen het hoor!" roept hij lichtelijk verontwaardigd. "Wat meen je?" klinkt er opeens een stem vanuit achter in de keuken. Niall en ik kijken allebei verbaasd op naar Zayn die vrolijk binnen komt gelopen. "Goeiemorgen!" Begroet hij ons vrolijk. Niall kijkt Zayn raar aan. Zayn negeert het en pakt een boterham van de tafel. "Hoe wist je dat ik hier was?" vraag ik nieuwsgierig. Zayn haalt zijn schouders op. "Gokje" antwoord hij nonchalant. "Wat gaan we vandaag doen?" Ik dwaal even af met mijn gedachten. Zo knap dat Zayn eigenlijk is. Hij loopt nog altijd zonder shirt en het is duidelijk dat hij naar de sportschool gaat. En dan zijn donkere ogen die je, als je hem niet kent, een kwade blik geven, maar eigenlijk, als je goed kijkt, straalt hij zoveel rust uit. Alsof het hem allemaal niet kan schelen. Bij die gedachtes word ik best jaloers. Hij zal het vast ook moeilijk hebben gehad in zijn leven, vooral als je in zo'n stupid Boyband zit. Maar hij is er zo rustig onder. Misschien van binnen totaal niet, maar als dat zo is heeft hij wel echt talent voor acteren!
"Jezus, jongens wat hebben jullie?" Ik schrik op uit mijn gedachten, echter het tegenovergestelde van Niall die Zayn nog altijd raar aan staat te kijken. "Sorry, nog een beetje moe denk ik." Verontschuldig ik mij netjes. "Van jou kan ik het hebben, maar echter hém.." dat laatste woord spreekt hij overdreven geïrriteerd uit met zijn gezicht gericht op Niall. Niall wend zijn blik eventjes af, maar kijkt hem weer even ongeloofwaardig aan. Alsof Zayn in een spook veranderd en Niall zijn ogen niet geloofd. "Wat is er nou man?" Niall zucht. "Ja, sorry hoor, maar ten eerste; wat doe jij om 10u al wakker op je vrije dag. En ten tweede, waarom ben je zo vrolijk?" Ik begin te grinniken. "Is dat het?" zucht Zayn geërgerd. Hij haalt zijn schouders op en wend zijn blik naar mij. "Dus, wat zullen we vandaag gaan doen?"