Hoofdstuk 2.

Met mijn ogen op mijn mobiel gericht sloot ik de deur van mijn witte rijtjeshuis. Even keek ik op en draaide de deur op slot. De zilveren huissleutel die blonk in het felle zonlicht stopte ik in de broekzak van mijn blauwe spijkerbroek. Ik keek weer naar mijn mobiel en begon weer te typen toen ik weer een berichtje binnen kreeg. Typend liep ik het stenen pad af die richting de weg liep. Het was mijn moeder die me telkens aan het appen was. Ik woonde net een paar weken in Holmes Chapel en ze vroeg hoe het hier was. Ik had al een nieuwe vriend en al een baan. Bij die baan zou ik zomenteen gaan beginnen. Het was in een Chinees restaurant. Het was niet het beste wat hier te doen was, maar Niall had me er van verzekerd dat het super gezellig was. Zelf werkte hij er namelijk ook. De straat liep ik uit en ik bleef maar berichtjes krijgen van mam. Ik was druk aan het typen en lette dus niet goed op, met als gevolg dat ik tegen iets aan liep en naar achter viel. Mijn mobiel viel uit mijn handen naast me op de grond en ik ving mezelf nog net op met mijn handen. Ik keek omhoog om te kijken waar ik tegen aan was gelopen. Mijn blauwe ogen ontmoette een paar groene ogen. 'Oo sorry' verontschuldigde mezelf. 'No problem, ik liep tegen jou aan' Zei de jongeman die zijn hand uit stak om me overeind te helpen. Mijn mobiel pakte ik waaraan ik zijn hand pakte. Hij trok me duidelijk met gemak overeind. In plaats van mijn hand los te laten schudde hij hem. 'Harry Styles' stelde de jongen met vrolijke bruine krullen zichzelf aan mij voor. 'Louis Tomlinson' Stelde ik mezelf voor en glimlachte even mijn tanden bloot. Harry knikte en ik keek naar mijn mobiel waar wonderbaarlijk geen krasje in zat. Gelukkig maar. Mijn ogen gingen naar de tijd waar stond dat ik moest op schieten. 'Eh, sorry Harry ik moet gaan anders kom ik te laat' 'No problem, ik zie je wel weer ofso' Ik knikte en liep langs hem heen. 'Bye' 'bye!' Ik moest nu echt door lopen om nog op tijd te komen, ik wilde namelijk niet al op mijn eerste dag al te laat komen.
Ik kwam nog op tijd aan in het restaurant en duwde de rode deur open. Mijn baas, Mr. Chan kwam gelijk op me af. 'Fijn dat je er bent Louis' Ik glimlachte en knikte. Hij leidde me naar de balie. Ik moest de bestellingen opnemen en door geven. Ik liet mijn ogen door het restaurant glijden en nam alles nog goed in me op. Het was gezellig ingericht, echt typisch zo'n Chinees thema. 'Louis!' Riep een vrolijke stem van naast me. Ik keek opzij en zag daar de blonde Ier staan. 'Niall!' Niall liep op me af en gaf me een knuffel. 'En vind je het al spannend?' vroeg hij grinnikend toen hij me los had gelaten. Ik schudde mijn hoofd 'Waarom zou ik?' 'Omdat dit je eerste dag is en stiekem is het heel erg eng.' Een kort lachje verliet mijn mond. 'Ja, ik denk ook wel dat het heel erg eng is.' Dit keer was het Niall zijn beurt om kort te lachen. Ik glimlachte naar hem. Niall was zelf een ober in het restaurant. 'Wacht, ik ben zo terug!' Niall liep weg en kwam even later met twee koekjes aan lopen. Het waren van die gelukskoekjes, waar dan zo'n tekstje in stond. Eerst maakte Niall hem open. Hij las het hardop voor. 'You are a happy person' Het was gelijk wat er stond. 'Nu jij, nu jij!' Ik grinnikte en opende mijn koekje. Dat las ik ook hardop voor.

'Today you met someone. You're going to have a good friendship with that person.'

Wow, ik heb nog meer abo's op dit verhaal dan ik op Black Eyes had