28. Mag ik ook mee?

Jenny staat op. Ze is klaar met haar werk. Syto loopt naar haar toe. 'Jenny, je weet dat we weer eens terug moeten naar ons eigen rijk...'. Jenny kijkt hem aan. 'Terug? oh ja...'. Een verdrietige blik verschijnt op Jenny's gezicht. Dan schud ze haar hoofd en kijkt Syto strak aan. 'Over dat... Eigenlijk... vroeg ik me af... of ik misschien mee mocht...'. 'Of je mee kan?!'. Syto maakt een sprongetje naar achteren. Aan Wyta kan je zien dat ze duidelijk voor is.
Wyta en Syto overleggen en komen tot de conclusie dat ze eerst toestemming moeten vragen aan Pof en Rof. Nadat ze met hem hebben gesproken zouden ze de poort openen tot hun eigen wereld en eindelijk weer thuis zijn. Voor Jenny was het toch al zomervakantie
Wyta belde Pof en Rof. 'Pof? Rof? Verstaan jullie mij?'. 'We verstaan je luid en duidelijk! Is er een probleem?'. 'Nee, ik heb een vraag, zouden we wezens uit andere werelden kunnen meenemen naar ons rijk?'. 'Oeh! Daar stel je mee een vraag! Rof, denk jij dat dat kan?'. 'Als we onze wolven naar andere werelden kunnen sturen... zou het kunnen dat... Maar het is wel een groot risico dat diegene neemt, begrijp je dat?'. 'Oh, okay... Ik vertel het aan de anderen en we denken er nog even over na. Bedankt, ik meld wanneer we klaar zijn om terug te gaan!'. *bliep*.
'En?'. Syto en Jenny kijken Wyta aan. 'Het kan... Er zit wel een maar aan'. 'Echt?! Yes! ... Oh, wat dan?'. 'Ik weet het niet precies. Ze hadden het over een groot risico, waarschijnlijk het zelfde dat Syto en ik nu lopen...'. Syto slikte, hij wist precies waar Wyta het over had. Jenny snapte het nog steeds niet en keek de wolven vragend aan. 'Ik snap het niet, wat bedoelen jullie?'. 'Jenny, wil je het risico nemen om misschien nooit meer terug te kunnen naar deze wereld en altijd vast te zitten in jou fantasie creatie?'. Jenny schrok zich kapot toen ze dit hoorde. Wat moest ze kiezen? Ze wilde mee, maar haar vrienden en familie nooit meer zien?