4.2 Een nieuw project

Ik pakte iets voor lunch en ik ging aan onze vaste tafel zitten. Ik zat naast Joshua en ik zag dat hij er verdrietig uit zag.
‘Gaat het wel met je?’ vroeg ik aan hem.
‘Ik mis Bianca’, zei hij. Ik pakte zijn hand en ik kneep er begripvol in. Joshua kneep terug en er hoefde nu geen woorden te worden gezegd. We miste haar allebei. Ze was iets dat ons leven zinvol maakte en nu was ze weg. Zoiets miste je altijd. Bianca kon door niemand vervangen worden.
De pauze ging langzaam en de drukte heerste nog steeds. Ik voelde het niet echt, het leek wel alsof ik verdoofd was. af en toe keek ik naar de tafel van de Cullen’s, maar Edward kwam er niet bij. Hij was er niet en dat voelde als een gemis. Ik had hem verwacht en zeker voor straks tijdens de les van Snippe. Ik had gewoon zo gehoopt dat hij erbij zou zijn, iemand die me snapte tijdens die les. Die wist dat ik me verveelde, dus vooruit werkte.
Rosalie keek af en toe wel kwaad naar mij. Waarom wist ik niet, maar waarschijnlijk was ze altijd ze. Ze leek me nou niet echt een aardig typ zoals haar zus Alice. Zij leek me wel aardig en harstikke vrolijk. Waarschijnlijk zal ik wel met haar kunnen opschieten.
De bel ging en ik stond op. Hand in hand met Joshua liepen we naar de les van Snippe. Waarschijnlijk speculeerden heel wat leerlingen wat, maar als ze beter wisten dan wisten ze dat er niks was. Ik zou nooit wat voor Joshua voelen. Hij is met Bianca en ik zal haar nooit pijn willen doen.
Ik ging op mijn plek zitten en zo als verwacht kwam Edward niet op dagen. Meneer Snippe begon de les saai dus ik ging alvast voorwerken. Gelukkig begon Snippe snel over het nieuwste project dat hij nu weer voor ons had bedacht. We moesten in een paar samen werken die Snippe had gemaakt en we moesten een project doen over dieren. Twee weken moest ieder een konijn in huis nemen en allemaal dingen bijhouden. Uiteindelijk moest er uit komen of het verschilt tussen twee verschillende omgevingen en of een konijn dat merkt.
Iedereen was heel erg enthousiast over dit onderwerp, maar ik vond het niks. Lekker een konijn twee weken bij mij in een huis vol stress.
Toen Snippe de paren ging opnoemen hoopte ik zo dat ik met Joshua moest. Hij was degene die ik het beste kende hier en wie ik ook echt mocht. Tegen de andere deed ik maar gewoon aardig, maar hem mocht ik wel.
Jammer genoeg werden mijn gebeden niet verhoord, ik moest met Edward als paar dit doen. En nu hij er niet was moest ik dus de eerste twee weken het konijn in huis nemen. Gelukkig voor het konijn kon het van slecht naar alleen maar beter gaan. Ik nam aan dat het bij Edward thuis niet zo stress vol was, of dat hij daar niet veel zou merken.