Hermine en Louis

'NEE MAM IK GA NIET' kwaad loop ik naar de woonkamer en ga op de bank zitten. 'Hermine je gaat gewoon, je koffer staat al klaar en de taxi kan elk moment komen'. 'Waarom heb je me gewoon niet eerder vertelt dat ik de hele vakantie naar dat rot kamp in Londen moet'. Mijn moeder staat zuchtend op 'omdat ik dan toch wist dat je niet ging'. 'Nou nu ga ik dus ook niet' zeg ik eigenwijs. Toeterend stopt er een taxi voor ons huis. 'Je gaat gewoon' zegt me moeder zonder dat ik er nog iets tegen in kan brengen. Ze pakt mijn arm vast en sleurt me mee naar de deur. Daar pakt ze mijn koffer en geeft me een zetje richting de taxi. Ze gooit mijn koffer achterin de taxi en pakt mijn gezicht met haar twee handen vast. 'Wees alsjeblieft niet boos, het kan gewoon even niet anders. Als je dagenlang alleen thuis zat had je het ook niet leuk gevonden, nu kun je daar nog vrienden maken'. Ze geeft me een laatste kus op mijn wang en roept nog iets in de trant van '4 weekjes zijn zo voorbij, voor je het weet ben je al weer thuis. Ik zucht en stap de taxi binnen. Deze vakantie had ik me heel anders voor gesteld, ik had zelfs al plannen gemaakt. \Die nu natuurlijk ook niet door kunnen gaan.

'jij bent vast Hermine' een vrouw met blond haar kijkt me vriendelijk aan wanneer ik haar kantoor binnen stap. Nog steeds verbaasd kijk ik om me heen, het is hier zo groot en het ziet er eigenlijk best gezellig uit. 'Hermine' de vrouw kijkt me doordringend aan. Verschrikt kijk ik op 'wat is er'? vraag ik. 'Vind je het erg om bij een jongen op de kamer te slapen, alle meiden kamers zijn vol' herhaalt ze haar vraag. Ik staar eventjes voor me uit 'Ik kan ook even wat gaan regelen en wisselen als je dat liever wilt'. Ik glimlach 'nee hoor is niet nodig'. 'Kom dan maar mee dan breng ik je naar je kamer'. We lopen 3 lange gangen door en bij de op een na laatste deur blijven we staan. 'Dit is je kamer voor de komende 4 weken, de huisregels staan in dit boekje'. Ik krijg een boekje en een sleutel in mijn handen gedrukt. 'Ik raad je aan het goed door te lezen, om half zes gaan we beneden eten. Ik zie je daar'. Nog altijd even verbaasd kijk ik naar de vrouw die nu alweer de gangen uitloopt. Ik klop voorzichtig op de deur voor me maar na een halve minuut gewacht te hebben gaat de deur nog niet open. Onhandig zet ik mijn koffer op de grond en steek de sleutel in het gat. Met een klik gaat deze open. Ik gooi de deur open en pak mijn koffer weer op die ik naar binnen sleep. Wanneer ik opkijk zie ik opeens iemand met natte haren en een aantal handdoeken om zich heen me vreemd aan te kijken. 'Shit, sorry ik ben Hermine je nieuwe kamergenoot denk ik. Er deed niemand open dus heb ik de deur zelf maar los gedaan'. De jongen stapt op me af 'het geeft niet ik was even douchen, ik heet trouwens Louis. Ik knik en besef pas na 30 seconden stilte dat het DE Louis van One Direction is. 'Wat doe jij hier nou'? roep ik opeens verbaasd uit. 'Ik slaap hier' grijnst Louis. 'Ja dat begreep ik ook nog wel maar moet jij niet optreden, liedjes opnemen of weet ik veel wat een artiest allemaal doet'. Zijn gezicht betrekt en stilletjes gaat hij op het bed zitten. Een traan rolt over zijn wang. Ik laat mijn koffer los en ga naast Louis op bed zitten. Zo ken ik hem helemaal niet, ik ken hem als die vrolijk, drukke jongen met die perfecte stem maar daar is nu nog maar weinig van over. 'Wat is er'? vraag ik voorzichtig. 'Het gaat niet zo goed tussen mij en de rest, ik heb me niet aan afspraken gehouden en nu zijn ze dus boos op me'. 'Welke afspraken'? vraag ik 'Verschillende maar de ergste is dat ik beloofd had 3 nieuwe songteksten te schrijven wat ik dus niet gedaan heb. Nu duurt het door mij dus twee maand langer voordat het album uitkomt'. 'Waarom heb je het niet gedaan dan'? 'Ik wist niet waar ik over moest schrijven en ik vond andere dingen belangrijker, nu ben ik dus hier om liedjes te schrijven. Zolang die songteksten niet af zijn ben ik hier nog niet weg'. Ik kijk hem glimlachend aan 'Dan ga je toch gauw die liedjes schrijven, ben je hier binnen een dag weer weg'. Hij kijkt ook glimlachend op 'Daar was ik ook mee bezig totdat ik een nieuwe kamergenote kreeg en ik het hier eigenlijk wel leuk begin te vinden'. ik bloos voorzichtig en kijk naar de grond. 'Ik ga me even omkleden' zegt Louis en met een knipoog verlaat hij de kamer.

'He Hermine kom eens' ik doe mijn oordopjes uit en loop naar het bed van Louis waar ik op ga zitten. 'Is dit misschien iets?' ik buig me voor over en lees de tekst in zijn notitieblok. Lachend schud ik mijn hoofd 'ik denk niet dat je manager blij is met een songtekst waarin je vertelt dat je opgesloten zit en ruzie hebt met de andere boys'. Ik wil weer terug naar mijn eigen bed lopen maar Louis trekt me terug. Zijn ogen vinden de mijne en zijn gezicht komt steeds dichter bij. 'Moest jij niet songteksten schrijven om hier zo snel mogelijk weg te zijn' fluister ik wanneer onze hoofden nog maar een paar centimeter van elkaar zijn verwijdert. 'Dat kan wachten, misschien wil ik hier wel helemaal niet weg'. zegt Louis nu grijnzend voordat hij zijn lippen op de mijne drukt.