Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 92

Jullie zaten met zijn vijven in de 2 zetels naar de tv te kijken. De reclame was bijna voorbij en dan zou het programma beginnen waar jij auditie voor had gedaan. Je was wel benieuwd naar de concurrentie en of Jason door zou zijn. Je had hem niet gezien, wie weet had hij op een andere dag auditie? Want er waren 2 dagen auditie door de vele inschrijvingen. Je nam snel je gsm en stuurde naar je moeder een berichtje: Zet de tv op post 3, tenminste als ik jullie nog interesseer… Het was het eerste bericht dat je zelf naar je ouders had gestuurd sinds je weg was gegaan. Ze haatten graffiti en waren er dik tegen dat jij het deed. Ze vonden het lelijk en pure vandalisme. Ze zeiden ook altijd dat ik nooit goed zou zijn. Maar nu zou je hen het tegendeel gaan bewijzen. Je wou zo ver mogelijk in de wedstrijd geraken, misschien wel zelfs winnen. Het programma begon dan eindelijk en jullie keken aandachtig naar het programma. Je zag dat er effectief veel iets met letters hadden gedaan. Sommige hadden cartoons of doedels gemaakt. Er zaten een aantal mooie werken tussen maar toch vond je stiekem die van jou de beste op de moment. Soms zaten er echt wel mislukte werken tussen die soms best wel hard afgekraakt waren. Wat ben jij blij dat ze geen slechte commentaar hadden gegeven. Als er iets was waar je niet tegen kon was het dat wel en ruzie uiteraard. En opeens zag je jezelf naar binnen gaan. Oké het was echt raar om jezelf op tv gezien. Je had dan wel al eens in een tijdschrift gestaan met Tom maar dit was totaal anders. Nu zag je iedereen nieuwsgierig kijken naar de tv en Tom trok je dichter tegen zich aan. Je vlijde je tegen hem aan en keek verder naar de tv. Ze lieten een paar stukken van je zien terwijl je het werk aan het maken was en toen kwam het moment dat de jury jou had terug geroepen. Nu zagen ze heel jou werk in beeld komen en je zag de monden van de jongens openvallen. Je grinnikte stilletjes maar ze leken het niet te horen. Zo geconcentreerd waren ze aan het volgen wat de jury tegen je zei. Je zag jezelf daarna een sprongetje maken en kreeg rode wangen. Dat zag er wel een beetje raar uit. Tom keek je lachend aan gaf je een kusje waarna jullie nog naar de rest van het programma keken. Na het programma voelde je jou gsm trillen en keek op naar wie je belde. Tot je verbazing zag je dat het je moeder was. Ze zou vast kwaad zijn dat je aan deze ‘onzin’ had meegedaan. Je stond snel op uit Tom zijn armen die je verbaast aankeek. Je liep naar de keuken toe en nam toen op. Jij: “Hallo?” Moeder: “Luister je dan ook echt nooit naar ons!” Jij: “Ik ben 18 mam, ik doe wat ik wil nu.” Moeder: “Alsof je daarvoor wel luisterde.” Je kreeg een lachje op je gezicht. Daar had ze wel gelijk in. Moeder: “Ik wou zeggen dat we nog nooit zo verkeerd over iets waren, proficiat Demi, je bent best wel goed.” Je mond viel open van verbazing en je wist even niet wat zeggen. Tom stond ondertussen ook in de keuken en keek je nieuwsgierig aan. Je zei zonder geluid mam en meteen keek Tom je bezorgd aan. Je wuifde het weg en nam Tom zijn hand vast. Hij begon met je vingers te spelen waardoor je een lachje op je gezicht kreeg. Moeder: “Demi?” Jij: “Ja ik ben er nog, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Dankje.” Moeder: “Ik heb je stukje opgenomen voor je vader.” Jij: “Ehm oké.” Moeder: “Het spijt me echt, kom je niet terug naar huis? We missen je.” Jij: “Sorry mama maar ik voel me hier goed, ik zal nog wel eens langskomen, tenminste als vader niet kwaad word.” Je hoorde je moeder zuchtten. Moeder: “Oké, ik zal je maar laten.” Jij: “Oké dag mam.” Je legde af en Tom keek je nieuwsgierig aan. Jij: “Volgens mij is mijn moeder gehersenspoeld.” Tom: “Hoezo?” Jij: “Ze feliciteerde me, zei dat ze me goed vond en dat ze nog nooit zo verkeerd over iets had geoordeeld.” Tom kreeg een lachje op zijn gezicht en gaf je een knuffel. Tom: “Ik ben blij dat ze dat toegaf en je steunt.” Je kreeg een lachje op je gezicht. Ik ook Tom, ik ook.