Lema en Nils

(POV Lema)

'Wel Nils de groetjes doen als je hem ziet he' roep ik naar Cindy. Ze zit bij me in de klas en gaat vanavond naar Jhon Mayer. Ik zelf houd niet zo van deze muziek veel te rustig, doe mij maar gewoon Mainstreet. 'Tuurlijk' glimlacht ze . 'Zeg ook even dat hij me op twitter moet volgen, en dat hij knap is, en dat hij onwijs goed gitaar kan spelen, en......' Cindy valt me in rede 'Leem rustig ik zal alles tegen hem zeggen als ik hem tegen kom maar die kans is niet heel groot'. Ik knik en stap op me fiets en rijd naar huis.

Net wanneer ik de deur achter me dicht gooi rent me moeder op me af. 'Oh Lema fijn dat je er bent, dan gaan papa en ik nu echt naar de bruiloft van Max en Leoni'. Shit helemaal vergeten hun gaan vanavond naar een bruiloft en nu kan ik op me broertje en zusje passen. Ik hoor de deur opnieuw open en dicht gaan en sjok naar mijn broertje en zusje die met lego zitten te spelen. Ik raap een paar blokjes op van de grond en leg ze terug in de bak op tafel. Snel pak ik mijn wiskunde boek erbij en begin ik met de opdrachten. Al snel heb ik het af wat vrij logisch is want het zijn precies dezelfde opgaven als we in de les hebben geoefend. 'Lema doe je ook mee'? Vraagt mijn broertje. Ik kijk naar de lego en zucht. Nooit heb ik gesnapt wat er nu zo leuk is aan die gekleurde blokjes. Ik plaats snel wat blokjes op elkaar zodat het op een toren lijkt en staar vervolgens voor me uit. Waarom had ik nou niet gewoon ook tickets voor Jhon Mayer gekocht dat zat ik hier nu niet. Dan zat ik naast Cindy in de heineken musical hall met misschien wel uitzicht op Nils. 'Lema wat eten we vandaag'? met deze doodnormale vraag haalt me zusje me uit mijn geweldige droom. 'Ik mocht van mam een pizza bestellen' antwoord ik. Ik kijk vervolgens op de klok die kwart over vijf aangeeft en besluit maar meteen de pizzaria te bellen. Ik loop naar de huistelefoon en bestel twee keer een pizza Hawaï. Wanneer ik terug de woonkamer in kom zie ik me zusje op de grond liggen. Verschrikt blijf ik staan 'wat is er gebeurd'? Vraag ik snel. Mijn broertje lijkt niets door te hebben want die kijkt nu pas op en haalt verstrooid zijn schouders op. Ik ren naar de tafel en hurk naast me zusje neer. Haar ogen zijn gesloten en er komen rare geluidjes uit haar keel. Eventjes heb ik de neiging om te gaan huilen. Waarom gaat nu altijd alles mis bij mij, ik laat ze twee minuutjes alleen en meteen ligt me zusje half dood op de grond. Pas wanneer er minder geluidjes uit haar keel komen realiseer ik me dat het een kwestie van leven of dood is. 'Lema focus' zeg ik in mezelf en open voorzichtig de mond van mijn zusje. Legoblokjes in verschillende kleuren liggen op haar tong en iets in me zegt dat ze niet alleen op haar tong liggen maar ook in haar keel beland zijn. Ik pak snel mijn mobiel en tik het alarm nummer in.

Snikkend zit ik alleen in de wachtruimte van het ziekenhuis. Mijn broertje heb ik nog snel naar de buren gebracht voordat ik naar dit Amsterdamse ziekenhuis ging. Wat nou als ze het niet redt? Wat nou als ik ervoor gezorgd heb dat mijn eigen zusje is gestikt in een legoblokje? Een ellendig gevoel komt op in mijn buik. Ik staar naar mijn handen en bestudeer de langslopende doktoren. Plots voel ik in mijn broek iets trillen. Met bevende handen pak ik mijn mobiel, de buren zouden mam en pap bellen. Straks worden ze boos op mij en vallen ze helemaal tegen me uit aan de telefoon. Ik ontgrendel het scherm en er komt een berichtje van Cindy in beeld. Opgelucht haal ik adem.

-LEMA IK ZIT NAAST NILS. JAAAAH JE LEEST HET GOED NILS. En voordat je hem flipt ik heb al voor je gevraagd of hij je wil volgen.

Ik glimlach even maar al gauw gaan mijn gedachten al weer terug naar mijn zusje. Ze verdient het gewoon niet. Opnieuw trilt mijn mobiel. Dit keer is het een melding op twitter

-@NilsKaller volgt u nu.

Mijn hart maakt een sprongetje dit was het moment waar ik altijd op wachtte, en net nu ik niet blij kan zijn was het moment daar. Nog geen tien seconden later krijg ik opnieuw een melding

-@Nilskaller heeft u een DM gestuurd.

Ik open het bericht en lees het zachtjes voor 'Kun je please tegen je vriendin zeggen dat ze moet stoppen met vertellen wat jij allemaal van me vindt, dat hoor ik liever van je zelf'. Ik bloos even en besluit dan te antwoorden

- Sorry, zeg maar tegen haar dat ze nu echt wel mag stoppen.
- Zal ik doen, vind je het wel leuk dat ik je DM? Meestal krijg ik allemaal enthousiaste antwoorden terug.
- Tuurlijk wel alleen ben in ziekenhuis, niet echt de perfecte plek om te fangirlen.
-Whuttt? wat is er gebeurd? Cindy en ik zijn bezorgd, gaat het wel goed?
-Ja met mij wel alleen me zusje heeft doordat ik niet oplette een legoblokje ingeslikt.
-Ben je in Amsterdam ziekenhuis?
- Ja hoezo?
- We komen eraan!

'Ik laat jullie wel even alleen' mijn vader en moeder lopen de wachtkamer uit nadat ze mij een uur lang ervan overtuigd hebben dat het echt niet mijn schuld is en niet boos zijn. 'Ik ga ook even wat drinken halen', Cindy staat op en loopt ook de wachtkamer uit. Nils en ik blijven zwijgend naast elkaar zitten. 'Sorry dat ik je avond heb verpest' zeg ik zachtjes. 'Het is niet erg' zegt Nils snel. 'Dat is het wel jij hoort nu gewoon naar Jhon Mayer te kijken en het concert van je leven te hebben maar in plaats daarvan zit je hier naast mij'. Nils pakt voorzichtig mijn hand vast 'Geloof me Lema ik vindt het echt niet vervelend, ik had liever dat we samen bij Jhon Mayer zaten maar samen hier met jou zitten is ook prima'. Ik bloos voorzichtig waarna Nils zijn hand verplaatst naar mijn wang. Zijn handen sluit hij om mijn gezicht en zijn lippen plaatst hij voorzichtig om de mijne. 'Ik hou van je Lema', fluistert hij door de kus heen. 'Ik ook van jou' zeg ik zachtjes terug. Hij trekt me op zijn schoot waarna ik mijn hoofd op zijn schouder laat rusten. 'Probeer maar even te slapen' zegt hij terwijl hij met zijn hand door mijn haar streelt. Ik ga wat dichter tegen hem aan liggen en sluit mijn ogen.

'Hee lieverd wakker worden er is nieuws' slaperig doe ik mijn ogen open en kijk meteen in de twee meest perfecte ogen. 'Je zusje, ze mag morgen al naar huis doordat jij zo snel de ambulance had gebeld'. Ik kijk Nils blij aan 'Dat meen je niet'. 'Tuurlijk wel ik zou toch nooit tegen jou kunnen liegen gekkerd '. Hij geeft me een kus en hand in hand lopen we richting de kamer van me zusje. 'LELS' roept ze vrolijk wanneer we binnen stappen. Ik kijk haar verbaasd aan 'Lels'? vraag ik. 'Jaah de LE van Lema en de LS van Nils' ratelt ze vrolijk. Nils kijkt me grijnzend aan 'Lels dat is nog niet eens zo gek' zegt hij voordat hij me speels in mijn zij prikt en het goedmaakt met een kusje op mijn wang.