Fourteen

Het is anderhalve week geleden dat ik van afdeling ben gerwisseld en ik voel me al helemaal thuis bij Zwadderich. Ik heb totaal geen spijt dat ik veranderd ben. Het enige waar ik nog over twijfel is of ik nou wel een dooddoener wil zijn, maar blijkbaar heb ik geen keus want het staat al helemaal vast. Dat is wel te zien aan de tatoo. De zachtfluisterdende stemmen om me heen verstommen en ik kijk op. Draco Malfidus komt de bibliotheek ingelopen. Dit is waarschijnlijk één van de eerste keren dat hij hier is want hij kijkt zoekend rond. Ik verwacht dat hij naar me toe komt lopen, want hij lijkt dat wel de hele tijd te doen sinds ik in Zwadderich zit. Hij doet het alleen niet. Zijn blik glijd over mij heen, maar blijf niet langer dan een seconde hangen en ik voel de teleurstelling in mijn maag. Hij loopt naar een boekenkast en ik hoor de planken van de houten vloer onder hem kraken. Het is best wel raar dat hij zo vaak op dezelfde plek als ik is, bedenk ik me als ik mijn hoofd weer terugdraai naar mijn boek en me er weer overheen buig. Het lijkt wel alsof Draco een ingebouwde May-sensor heeft waardoor hij steeds weet waar ik ben. Transfiguratie ben ik aan het leren. De stemmen beginnen weer te fluisteren. Jammer dat die mensen niet begrijpen dat dit een bibliotheek is en je hier niet hoeft te roddelen over die 'o zo leuke Harry' of die 'verschrikkelijk enge Sneep'. Ik haal diep adem en stort mijn aandacht volkomen op Transfiguratie. Ik schrik me daarom ook rot als ik opeens iemand in mijn nek voel knijpen en zacht boe hoor zeggen. Een siddering gaat door me heen. Wie kan dat zijn? Het is Draco niet, dat hoor ik gelijk, en Sneep zal het ook wel niet zijn. Ik draai me om en zie Margriet staan.
'Hey' fluister ik. Ik werp een blik op de kast waar Draco net stond maar hij is al weg. Was ik blijkbaar te verdiept in mijn boek. Ik glimlach naar Margriet. 'Wat is er?' Ze kijkt me twijfelend aan. In haar ogen zie ik dat ze een beslissing maakt.
'Wil je morgen misschien met me naar Zweinsveld?' Ik kijk haar verbaast aan. Ik had verwacht dat ze Patty of Daphne voor zoiets zou vragen, maar ik word er helemaal vrolijk van.
'Ja natuurlijk! Wat wil je daar gaan doen?' vraag ik benieuwd. Ze komt iets dichterbij en begint weer te fluisteren.
'Ik heb een jurk nodig voor een feest wat binnenkort word gegeven, maar Patty kraakt altijd alles wat ik pas af. Ze zegt dat ik te dit ben of dat de kleur me niet staat. Daarom wil ik gewoon niet dat zij deze keer mee gaat.' Ik knik begrijpend. 'Nou oké, dan zie ik je morgen' zegt ze nog en ze loopt weg. Ik zak onderuit in mijn stoel en er kruipt een glimlach over mijn gezicht. Wie had dat gedacht, dat ik ooit nog met een vriendin zou gaan winkelen! Snel roep ik mezelf tot orde. Ik moet niet teveel erin opgaan, straks kwetst ze me en dat kan ik natuurlijk niet gebruiken. Ik sla mijn Transfiguratieboek dicht en pak mijn spullen bij elkaar. Ik moet maar eens gaan, het is tijd voor nablijven bij Sneep... Alleen de gedachte maakt me al misselijk.

Als ik het lokaal van Sneep binnen stap kijkt hij me raar aan. Wat heeft die man nou weer! Ik zucht en zoek een plek in het lokaal, achteraan.
'Mevrouw Tomphsen, hier is een plek voor u.' mompelt hij. Ik zucht en sta weer op. Dit gaat een lang uur worden. Ik loop naar voren naar de plek die hij aanwees en dan zie ik dat de tafel ernaast niet leeg is. Draco zit er. Natuurlijk, dat was te verwachten. Waarom zou het universum mij eens iets gunnen. Dit word zo gênant. Chagarijnig pak ik mijn boeken erbij en ga ik weer leren. Het probleem is alleen dat ik steeds afgeleid word door Draco. Zijn ademhaling irriteert me en maakt me tegelijkertijd blij. Ik wil boos op hem zijn maar voel ook iets voor hem. Shit, hoe heb ik mezelf nou weer in deze situatie gekregen?