Season 3 Chapter 8

Fabian

Sebastian en Joey kwamen achter mij staan en deinsde achteruit toen ze de twee lijken zagen.
In mijn ooghoek zag ik nog net op tijd een gedaante wegschieten, de gang door die bovenaan de trap doorliep.
‘Daar is iemand!’ schreeuwde ik en ik liet mijn lichaam oplichten en vloog de trap op.
Achter me hoorde ik dat Sebastian en Joey mij achtervolgden en ik hoorde net voordat ik de gang in vloog Vera hard gillen.
Voor mij rende iemand met een blauwe mantel die een capuchon over zijn of haar hoofd had.
De gedaante rende de kamer in waarin ik met Hugo had gevochten en ik vloog achter de gedaante aan.

Toen ik de kamer binnen vloog zag ik helemaal niemand. Plotseling hoorde ik dat de deur dicht geslagen werd en ik draaide me om.
De persoon met de mantel om stond voor de deur en liep vervolgens onder mij door richting het gebroken glas in lood raam, waardoor Sandra naar binnen was gekomen toen ik vastgebonden op de tafel van Hugo lag.
Ik kwam voorzichtig neer op de grond en staarde naar de persoon.
‘Ik weet niet wie je bent, maar je hebt zojuist twee vuurstrijders vermoord’ zei ik.
De persoon draaide zich langzaam om en deed haar capuchon af.
‘Juliette’ zei ik geschrokken.
‘Dat had je niet verwacht he ster’ zei ze met een gemeen lachje. ‘Ik hoorde uit betrouwbare bron dat jullie hierheen zouden gaan, dus ik kreeg de opdracht van mijn lieve broertje om hier is een kijkje te nemen’.
‘Helemaal alleen?’ vroeg ik lachend.
Op dat moment hoorde ik de andere beneden kreten slaan en wist ik dat Juliette hier niet alleen was.
‘Nee, ik ben hier niet alleen. Maar jij wel en volgens mij heb jij hier al is eerder de dood in de ogen gekeken’ zei de ijsprinses.
‘Mensen van het ijsvolk doen mij helemaal niets meer’ zei ik. ‘Alleen al als ik zag hoe makkelijk ik jouw moeder kon vermoorden’.
Juliette sprong op mij af en gaf mij een paar rake klappen met ijs. Ik voelde dat er wat bloed over mijn wangen stroomde en trok mijn boemerang uit mijn riem.
Haar volgende ijsstraal was al onderweg en op dat moment liet ik mezelf oplichten en smolt haar ijs nog voor het mijn lichaam kon raken en ik gooide mijn boemerang richting haar.
Ze ontweek de boemerang met gemak en ik zag dat dat blijkbaar iets was waarop ze hadden geoefend na de dood van hun moeder.
Ze creëerde een grote stofwolk van ijs en vuurde hem op mij af.
Ik was volledig omringd door een ongelofelijke kou en ik liet mijn lichaam oplichten zodat het ijs van mijn lichaam zou afsmelten.
Ik was alleen niet meer zo alert want de volgende ijsstralen raakte mij volop in mijn buik en gezicht.
Ik vroeg me af hoe die ijsstralen mij konden raken aangezien ik mijn lichaam opgelicht had.
Ik sprong de lucht in om bovenuit de ijswolk te komen.
Op dat moment ging de deur met een hoop kabaal open en vuurstralen vaagde de ijswolk weg.
Sebastian en Joey stonden in de deur opening en hielden Juliette onder schot.
‘Ach kijk, het tuig is ook weer actief zo te zien’ zei ze lachend.
‘Ach kijk, jij bent nog gestoorder dan jouw moeder ooit was zo te zien’ kaatste Sebastian terug. ‘Met nadruk op was natuurlijk’.
Juliette vierde twee grote ijsstralen af en Sebastian en Joey vuurde vuurstralen af die tegen de ijsstralen opbotsten.
Terwijl kwam ik met een vaart neer beneden en greep Juliette bij haar keel.
Ze haalde flink uit met haar vlijmscherpe nagels in mijn gezicht en ik schreeuwde het uit. Op dat moment haalde ze iets uit haar zak en strooide het in mijn gezicht en ik wist meteen wat het was.
Sterrenstof.
Ik liet haar met een harde klap op de grond vallen en viel vervolgens zelf ook op de grond.
Op dat moment werd de hele kamer verlicht door vuur en stoof er een reusachtige vuurwolk op Juliette af waardoor ze het raam uitgeschoten werd.
‘De ijswachters zijn dood. We laden de kar af met wapens en maken dat we hier wegkomen’ hoorde ik Sandra zeggen.
Joey en Sebastian bogen over mij heen en op dat moment werd het zwart voor mijn ogen.

Tanja

‘Hij is gek!’ riep Melodie kwaad toen we weer terug in onze cel zaten.
‘No way dat ik ooit zijn vrouw ga worden!’
‘Weet je zeker dat jullie het goed begrepen hebben?’ vroeg Liam.
‘Hij zei letterlijk; een van jullie zal mijn vrouw worden en de nieuwe ijskoningin’ zei ik.
‘Echt waar haalt die vent het gore lef vandaan’ zei Melodie.
‘Een beetje meer respect voor de ijskoning graag’ hoorde ik ineens een stem achter ons zeggen.
‘Zeg maar tegen jouw ijskoning dat wij het niet doen’ zei Melodie.
‘Alsof jullie een keuze hebben’ zei Johno. ‘De ijskoning wil jullie nogmaals zien, maar deze keer op zijn kamer, wat toch een grote eer is’.
‘Ammehoela’ zei Melodie. ‘Ik ga nergens meer heen’.
‘Goed, dan neem ik eerst je zus wel mee’ zei Johno.
Hij maakte de cel open en nam mij ruw mee naar buiten, waarnaar ik werd meegesleept door twee ijswachters.

Toen we aankwamen bij de kamer van Christopher, klopte Johno op de deur.
‘We hebben hier Tanja voor u meegenomen’ zei hij.
De deur ging open en Christopher kwam met een ontbloot bovenlijf naar buiten gelopen.
‘Ah goed zo, de knapste hebben jullie eerst gebracht’ zei hij.
Ik werd losgelaten door de ijswachters en vervolgens naar binnen geduwd. Christopher deed de deur dicht en draaide zich vervolgens naar mij om.
‘Ik had jou en je zus samen verwacht’ zei hij terwijl hij op zijn bed ging zitten.
‘Melodie sputterde tegen’ zei ik zonder emotie. ‘Ik had geen zin om me te verzetten aangezien ik wist dat ik toch wel meegenomen zou worden’.
‘Heel goed, héél goed zelfs’ zei Christopher. ‘Jij weet al precies hoe het hier werkt’.
Ik stond nog steeds met mijn armen over elkaar en keek Christopher niet aan.
Hij stond op en kwam met zijn blote boven lichaam tegen mij aan staan.
‘Kun je het jezelf al voorstellen, dat jij straks misschien wel de nieuwe ijskoningin zult worden’ fluisterde hij in mijn hoor.
Ik haalde mijn gezicht bij zijn gezicht vandaan en deed een stapje achteruit.
‘Ik snap dat het nog allemaal een beetje onwennig voor je is’ zei hij vervolgens. ‘En ik kan je iets vertellen. Ik heb helemaal geen behoefte meer om jouw zus te spreken. Jij zult mijn ijskoningin worden’.

Johno is toegevoegd aan de Character Bios