The orphan girl hoofdstuk 14

Het begon te schemeren, overal zag Helena dwergen geeuwen. Ook zij was moe. Elfen sliepen misschien niet veel maar zelf zat ze maar wat te dommelen in het zadel. Thorin beval om af te stijgen en alles klaar te maken voor de nacht. Helena zag vele dwergen uit hun zadel ploffen en ze hoorde overal kreunen van pijn.
“ze mogen dan misschien goede vechters en de beste makers van dingen zijn, paardrijders zijn het niet,” mompelde ze.
Ze vergat eventjes dat hoe jonger dwergen waren, hoe beter hun zintuigen zijn.
“Ik zal bewijzen dat ik niet moe ben of last heb van een pijnlijk achterwerk van het rijden!” Kili en Fili hadden in koor gesproken zonder het zelfs maar te beseffen. Verbaast keek Helena van de ene naar de andere. Ze haalde haar schouders op en maakte zich klaar voor de nacht.
“Ik ben benieuwd hoelang je dat volhoud” Helena keek Kili met één opgetrokken wenkbrauw aan.
Na een kleine krachtmeting waar Kili verloor, ging Fili op de comfortabelste plek die er was zitten en Kili naast hem op een iets minder comfortabele plek. Met een zucht liet Helena zich op de grond zakken en rolde zich in haar deken. De dwergen, behalve natuurlijk Fili en Kili, deden hetzelfde. Helena, hoe moe ze ook was, kon maar niet slapen. Het prachtige geluid dat de dwergen uit hun uitzonderlijk grote neuzen voortbrachten, konden daar iets mee te maken hebben. Met een zucht ging ze recht zitten. Het leek erop dat ze twee dagen achtereen niet ging slapen. Wie weet hoeveel dagen zonder slaap nog zouden volgen. Ze zag de hobbit naar de pony waar hij op gereden had lopen. Heel eventjes zag ze ook een appel langsflitsen maar die verdween al snel in de pony zijn mond. Een verschrikkelijk geluid doorkliefde de nacht. Helena had dit eerder gehoord.
“Wat was dat?” Bilbo voelde zich duidelijk niet op zijn gemak.
“Orks.” Helena merkte dat ze niet de enige was die de woorden sprak. Toen ze in de richting van de andere stem keek, keek ze recht in de ogen van Kili. Hij en Fili begonnen nogal heel duidelijk een aanval van orks te beschrijven. Helena sloot haar ogen en zag de witte ork van twintig jaar geleden weer helder voor zich. Ze rilde even. Fili en Kili begonnen te lachen en Helena opende haar ogen. Ze keek de tweeling aan.