015
Charlotte Braun
Ze keken elkaar aan. Bloed serieus. Een groep donkere jongens, voor mij leken het net mannen staarde ons aan. “Jij blijft hier.” Snauwde Dan naar Stefan, de jongen die zoals Justin mij al verteld had, als de minste behandeld werd. Justin en Dan namen plaats langs een lange jongen. Waarschijnlijk Campre, waar Dan oversprak. Justin fluisterde wat in zijn oor. Een glimlach sierde zijn gezicht, hij wenkte naar me. Geschrokken was ik. Ik liep naar hem toe, maar dit wel op een ontzettend sloom tempo. “Geef me je masker.” Beval hij me. Ik knikte, nam mijn masker af en gaf hem aan Justin. Hij pakte een mes uit het zakje van zijn blazer en sneed langs de rand van het masker af. Ik was verbaasd. Hij haalde een aantal kleine zakjes tevoorschijn, 99,9% zeker wist ik dat het drugs waren. Justin duwde het in de handen van de jongen waarna hij geld overhandigde. Campre stond op, knikte naar zijn ‘jongens’ en verdween. Ik fronste mijn wenkbrauwen toen ik een gebaar zag tussen Justin en Dan. Nog geen enkele seconden later kwam Justin naar me toe, beval me dat ik hier moest blijven met Melanie.
“Oe, dit gaat leuk worden.” Melanie liep langs me voorbij en kroop meteen op de aanhangers van de andere groep. Ik keek even om me heen, sloeg mijn armen om me heen en toen ik me weer op Melanie richtte had ze haar tong al in een andere mond gestoken. Ze stopte met zoenen en liet een blik vallen op mij. “Durf je dat niet klein meisje?” “Dat gaat je niets aan.” “Nu wel.” Een grijns liet haar versieren. Er werd een arm om me heen geslagen en binnen no-time werd ook mijn linkerbil stevig vastgegrepen. Ik duwde de in-mijn-oor-hijgende jongen geïrriteerd van me af en vertrok gelijk naar de bar.
“Sorry voor wat er gebeurde.” Melanie stond voor me neus met twee drankjes. Ik pakte een drankje van haar over en glimlachte zwak.
Het is een beetje saai, maar ik probeer een verhaal op te bouwen en na een verloop van tijd zal het vanzelf spannender worden, hihi
Ze keken elkaar aan. Bloed serieus. Een groep donkere jongens, voor mij leken het net mannen staarde ons aan. “Jij blijft hier.” Snauwde Dan naar Stefan, de jongen die zoals Justin mij al verteld had, als de minste behandeld werd. Justin en Dan namen plaats langs een lange jongen. Waarschijnlijk Campre, waar Dan oversprak. Justin fluisterde wat in zijn oor. Een glimlach sierde zijn gezicht, hij wenkte naar me. Geschrokken was ik. Ik liep naar hem toe, maar dit wel op een ontzettend sloom tempo. “Geef me je masker.” Beval hij me. Ik knikte, nam mijn masker af en gaf hem aan Justin. Hij pakte een mes uit het zakje van zijn blazer en sneed langs de rand van het masker af. Ik was verbaasd. Hij haalde een aantal kleine zakjes tevoorschijn, 99,9% zeker wist ik dat het drugs waren. Justin duwde het in de handen van de jongen waarna hij geld overhandigde. Campre stond op, knikte naar zijn ‘jongens’ en verdween. Ik fronste mijn wenkbrauwen toen ik een gebaar zag tussen Justin en Dan. Nog geen enkele seconden later kwam Justin naar me toe, beval me dat ik hier moest blijven met Melanie.
“Oe, dit gaat leuk worden.” Melanie liep langs me voorbij en kroop meteen op de aanhangers van de andere groep. Ik keek even om me heen, sloeg mijn armen om me heen en toen ik me weer op Melanie richtte had ze haar tong al in een andere mond gestoken. Ze stopte met zoenen en liet een blik vallen op mij. “Durf je dat niet klein meisje?” “Dat gaat je niets aan.” “Nu wel.” Een grijns liet haar versieren. Er werd een arm om me heen geslagen en binnen no-time werd ook mijn linkerbil stevig vastgegrepen. Ik duwde de in-mijn-oor-hijgende jongen geïrriteerd van me af en vertrok gelijk naar de bar.
“Sorry voor wat er gebeurde.” Melanie stond voor me neus met twee drankjes. Ik pakte een drankje van haar over en glimlachte zwak.
Het is een beetje saai, maar ik probeer een verhaal op te bouwen en na een verloop van tijd zal het vanzelf spannender worden, hihi
Reageer (4)
Ze moet daar niks aannemen straks is er iets gemixt in haar drankje
1 decennium geledenHoe dan ok snel verder!!!
Het is geweldigggg. Oh en die Melanie lijkt me leuk, misschien omdat ze me doet denken aan Rebekah van The Vampire Diaries. Of omdat mijn naam op Melanie lijkt. Anyways, snel verder!
<3
1 decennium geledenDenk dat Melanie nog wel mee valt! Snel verder xxx
1 decennium geledenToppie ! Snel verder
1 decennium geleden