014
Charlotte Braun
Justin stak zijn arm uit. Ik glimlachte voorzichtig en stapte uit de limousine. “Ik heb iets voor je.” Fluisterde hij en legde een masker in mijn handen. Ik beet op mijn lip en bond het masker vast om mijn hoofd. “Ben je er klaar voor?” “I think so.” Hij glimlachte en wenkte dat ik mijn arm moest binden, in die van hem. “Naam?” “David Hutsen.” De portier knikte als teken dat we door mochten lopen. “Wauw.” Mompelde ik verbaasd toen ik de zaal in keek. Het was een gemaskerd bal waar Justin me mee had genomen, of David zoals hij zich noemde. “Wat is nu de bedoeling?” fluisterde ik in zijn oor. Hij sloeg zijn arm om mijn heup en liet me weten dat ik daar dadelijk vanzelf achter zou komen. Ik knikte begrijpend en vervolgde ons weg naar de bar, waar Justin een aantal shotjes bestelde. Hij keerde zijn rug en leunde tegen de bar. “Zie je hem daar?” ik knikte. “Dat is Dan, hij is degene die dit feest organiseerd. Een echte ladiesman, rijkeluiskindje maar hij doet alles wat verboden is.” Vervolgens liet Justin me een blik vallen op een ander meisje. “Dat daar is Melanie, een totale bitch als je het aan mij vraagt. Met haar moet je geen ruzie krijgen, dus ik zou als ik jou was voorzichtig zijn.” Justin kreeg een lach op haar gezicht. Dit keer wees hij naar een iets kleinere jongen. “Dat is Stefan, hij doet alles wat Dan hem opdraagt maar zelf durft hij niets. Ik heb die jongens zovaak voor de gek gehouden.” Ik liet mijn blik vallen op Justin. “Wat?” fronste hij. “Waarom vertel je me dit?” Hij keek even rond en vestigde zich toen weer op mij. “Omdat je veel met hun te maken zult gaan krijgen.” “Waren dat de jongens die met jullie waren- ” “Toen jij ons ontdekte. Nee.” De muziek stopte opeens en niet snel daarna vielen de lichten uit. “Kom, het gaat beginnen.”
Justin sloot de deur achter mij. Ik keek de kleine ruimte door. Alleen een vlammetje van een klein kaarsje moest voor het zicht zorgen. “Kijk is wie we daar hebben, meneer Bieber.” De jongen, volgens mij Dan kon een grijns niet laten. “Wie is je kleine vriendinnetje hier.” “Dat maakt niet uit.” Reageerde Justin bot. Meteen was het onderwerp ‘het vreemde meisje’ verdwenen. “Ze zitten op de loungebanken rechts. Meneer Campre zal zometeen gaan, nadat hij de drugs ontvangen heeft. Zijn aanhangers zullen afgeleid moeten worden en dan weet je Bieber, wat er te doen staat.”
Justin stak zijn arm uit. Ik glimlachte voorzichtig en stapte uit de limousine. “Ik heb iets voor je.” Fluisterde hij en legde een masker in mijn handen. Ik beet op mijn lip en bond het masker vast om mijn hoofd. “Ben je er klaar voor?” “I think so.” Hij glimlachte en wenkte dat ik mijn arm moest binden, in die van hem. “Naam?” “David Hutsen.” De portier knikte als teken dat we door mochten lopen. “Wauw.” Mompelde ik verbaasd toen ik de zaal in keek. Het was een gemaskerd bal waar Justin me mee had genomen, of David zoals hij zich noemde. “Wat is nu de bedoeling?” fluisterde ik in zijn oor. Hij sloeg zijn arm om mijn heup en liet me weten dat ik daar dadelijk vanzelf achter zou komen. Ik knikte begrijpend en vervolgde ons weg naar de bar, waar Justin een aantal shotjes bestelde. Hij keerde zijn rug en leunde tegen de bar. “Zie je hem daar?” ik knikte. “Dat is Dan, hij is degene die dit feest organiseerd. Een echte ladiesman, rijkeluiskindje maar hij doet alles wat verboden is.” Vervolgens liet Justin me een blik vallen op een ander meisje. “Dat daar is Melanie, een totale bitch als je het aan mij vraagt. Met haar moet je geen ruzie krijgen, dus ik zou als ik jou was voorzichtig zijn.” Justin kreeg een lach op haar gezicht. Dit keer wees hij naar een iets kleinere jongen. “Dat is Stefan, hij doet alles wat Dan hem opdraagt maar zelf durft hij niets. Ik heb die jongens zovaak voor de gek gehouden.” Ik liet mijn blik vallen op Justin. “Wat?” fronste hij. “Waarom vertel je me dit?” Hij keek even rond en vestigde zich toen weer op mij. “Omdat je veel met hun te maken zult gaan krijgen.” “Waren dat de jongens die met jullie waren- ” “Toen jij ons ontdekte. Nee.” De muziek stopte opeens en niet snel daarna vielen de lichten uit. “Kom, het gaat beginnen.”
Justin sloot de deur achter mij. Ik keek de kleine ruimte door. Alleen een vlammetje van een klein kaarsje moest voor het zicht zorgen. “Kijk is wie we daar hebben, meneer Bieber.” De jongen, volgens mij Dan kon een grijns niet laten. “Wie is je kleine vriendinnetje hier.” “Dat maakt niet uit.” Reageerde Justin bot. Meteen was het onderwerp ‘het vreemde meisje’ verdwenen. “Ze zitten op de loungebanken rechts. Meneer Campre zal zometeen gaan, nadat hij de drugs ontvangen heeft. Zijn aanhangers zullen afgeleid moeten worden en dan weet je Bieber, wat er te doen staat.”
Reageer (4)
Oef je maakt het wel spannend!! Snel verder dus
1 decennium geledenOeeeeh spannend!
1 decennium geledenWoowie een gemaskerd bal
1 decennium geledenNu ben ik wel heel erg benieuwd wat er gaat gebeuren snel verder
spannenddd!!
1 decennium geledenSnel verder