16.

het sneeuw kromp in een bij elke stap dat het stelletje maakte , Ryan die voor op liep , richting zijn boom en Maddison die zich liet volgen , spraken niet. Het was stil je hoorde alleen de vogels en de tieners die geluid maakte , maar het geluid verstompte naar mate ze verder kwamen , dichter bij zijn boom. de boom waar hij al paar maanden misschien wel jaren kwam. soms keek Maddison verschrikt achterom , ze hoorde een geluid , gehijg. Ze moest zich niet zo aanstellen nam ze zich voor het zou zij zelf wel zijn of Ryan. Ryan liep stug door tot hij zijn vriend zag staan , hij ging zitten op die ene tak waarvan je maar een paar centimeter verwijderd bent van de grond. en legde zijn gitaar op zijn schoot.
na heel lang zwijgen zaten ze dan , Maddison op de grond , op het zachte sneeuw en mos, Ryan op de tak waar hij al van kleins af aan op zat.
"Ik heb een nieuw liedje geleerd"
"Welke ?" niet blij , niet boos , geen enkele emotie kwam voor in haar stem alleen maar kalmte.
"ik ken eigenlijk alleen maar het 2de couplet"
"Zing maar gewoon , just sing"
Ryan keek om zich heen , hij zag een groep jongens voetballen net voor die gigantische tent waar de docenten in zaten. Een paar meiden waren sneeuwpoppen aan het maken en een andere groep meiden bij een boom. toen keek hij in de omgeving waar hij zich nu bevond. niemand te zien behalve hun tweetjes , toch had hij het gevoel bespiedt te worden. Maar dit was ook spelen met vuur net zoals je geld steelt van je ouders terwijl ze ieder moment binnen kunnen vallen omdat ze in een andere kamer zijn, heel dicht bij. "Ik speel met vuur"
"Dat kan , of je speelt met je gitaar , waar jij van houd ?"

"Cause i'd get a thousand hugs
From ten thousand lighting nugs
As they tried to teach me how to dance.
a foxtrot above my head,
a soch-hop beneath my bed,
the disco ball is just hanging by a tread.
"
hij keek Maddison aan , die zichtbaar blij was met dit lied.

"i'd like to make myself believe
that planet earth turns slowly
it's hard to say that i'd
rather stay awake when i'm asleep,
cause everything is never as it seems.
"

na een paar zelf bedachte akoordjes was het liedje gestopt. Maddison die wild in haar handen klapten , keek naar Ryan met haar groene ogen die nu wel blauw groen leken. het verbaasde Ryan zoals altijd weer , maar keek verschrikt op naar de bosjes , waar later een lief wild konijntje uit hopte, mager en er zat weinig vlees op.
"Ik heb honger jij ?" wild rennend achter het konijntje aan vroeg Maddison deze vraag , Ryan die met zijn rug tegen de boom stam aan leunde en zijn benen op de splitsing van de tak legde , weigerde en sloeg nog een paar akkoortjes aan. "Het is prettig dat je muziek kan maken zonder dat iemand je hoort, behalve jij dan" met zijn plectrum wijzend naar Maddison die haar handen boven haar hoofd hield , keek hij haar zo rockstar mogelijk aan, met een knipoog en getuite lippen. Maddison die in de lach schoot met haar handen boven haar hoofd , viel op de grond "Ik geef me al over!" "Stop met me zo aan te kijken !"
ze rende richting de tijd uiteindelijk om iets te eten te halen , en beloofde later terug te komen.

Ryan was alleen , zoals hij altijd alleen was op de hei waar hij zo van hield , het was magies , hij voelde een soort energie als hij hier aan kwam. Als of hij hier gewoon hoort. Later had Ryan zichzelf beloofd zou hij op een stukje hei wonen , hij zou een stukje land kopen en een huis bouwen zodat hij altijd dicht bij zijn magische rijk kon wonen. en genieten van alles dat het bied. Ryan sloot zijn ogen , hij rook hoe gek het ook klinkt , de kerst hij voelde de sneeuw op zijn huid en rook de kauw maar ook de warmte van zijn sjaal. dat nog doorweekt was van gister maar warm vanwege de kachel. hij voelde het schors door zijn jas heen, en hoorde de kerst liedjes die zijn klasgenoten zongen. "Bijna tentamens" mompelde Ryan , en bedacht zich tegelijkertijd , dat als hij die tentamens zo waar niet verkloot , de school moest verlaten. nooit meer praten met meneer Solomon of zijn mentor. niet meer naar binnen lopen zijn jas ergens neer gooien en zijn boek pakken om te lezen, nooit meer door die huiselijk school lopen zuchtend en steunend omdat hij weer naar die andere school moest fietsten voor 2 uur gym. hij zou zijn school missen dat was en feit.