Foto bij Waarom moet hij degene zijn...

waarom/.....

ik kende hem pas net en zo een intense zoen....ik voelde heel zacht zijn tang over mijn lippen glijden dat ws de druppel. ik wou meer maar ik moest me in houden. ik duwde hem met al mijn kracht weg en dit keer liet hij het toe. ik zat enorm te hijgen en keek hem niet-begrijpend aan.
'W-w-waarom....' wist ik moeizaam uit mijn mond te krijgen. Draco glimlachte duister.
'simpel..ik wil jou!' zij Draco. ik keek hem verbaast aan.
'en dan denk je ik ga naar haar huis toe geef haar een zoen en dan heb ik haar?' zij ik terug. Draco keek mij ongelovig aan. die blik herkende ik van Drake. het betekende dat ik gelijk had.
'ik neem dat aan als een ja' zij ik terug. ik hief mijn hand op en wou hem een klap verkopen, maar in plaast daar van greep hij mijn pols vast.
'laat me los' zij ik geirrteerd. Draco glimlachte verleidelijk.
'waarom zou ik een uitzonderlijk mooi meisje los moeten laten?' vroeg Draco. mijn ogen keken verschikt op toen ik het woord 'uitzonderlijk mooi' hoorde. Draco draaide met zijn pols een rondje waardoor ik als een tol werd gedraaid. toen ik met mijn rug naar Draco stond duwde hij mij dichter bij. hij zette zijn gezicht op mijn schouder. iets waar ik gewoon niet tegen kon. ik rekte gelijk mijn nek uit.
'ik zeg het nog een keer' zij Draco.
'ik wil jou...' zij hij met zijn honing zoete stem. toen hij 'jou' uit sprak liet een lucht ontsnappen en dat gleed over mijn nek waardoor ik nog meer mijn nek uit rekte. hij legde zijn hand op mijn buik waardoor ik gewoon niet uit zijn houding kon ontsnappen. hij drukte langzaam een kus op mijn slag ader. ik keek bang uit mijn oog hoeken naar Draco. ik zat behoorlijk te hijgen na wat hij deed. zijn ogen stonden rood....vuur rood.
'wacht....hij had toch vel blauwe ogen....zoals de zee?' bedacht ik me. ik wou uit zijn greep springen maar ik kwam er achter dat hij gewoon te sterk was. hij duwde zijn lang uit zijn mond en likte langs mijn slag ader. ik was bang... wat gaat hij doen. hij sprijde zijn mond open en ik zag 2 enorme hoektanden te voorschijn komen. ik checkte mijn lichaam.
'mijn benen zijn vrij' dacht ik. net als of Draco mijn gedachten kon lezen klemde hij mijn benen was. ik voelde hoe de 2 enorme punten in mijn slagader trokken. het was verselijk om het mee te maken. de 2 punten deden verschikkelijk veel pijn en het brande. toen hij binne was dronk hij mijn bloed. ik voelde hoe een paar bloed druppels over mijn nek gelden. ik begon meer te worstelen en uiteindelijk kwam ik uit zijn greep. ik draaide me verschikt om en legde mijn hand op mijn slagader. Draco veegde het bloed weg en keek me aan met zijn vel blauwe ogen.
'je- je bent een Vampier' zij ik. Draco glimlachte schuin.
'mhh, bloed type AB negatief' zij Draco. ik keek hem nuchter aan.
'je antwoord' zij ik.
'owh, ja ik ben een Vampier! en Vampiers houden van bloed type AB negatief' zij Draco. ik keek hem weer bang aan.
'kom even hier dan help i je met mijn tand afdruk.' zij Draco. ik schudde van nee. ik was nu echt bang geworden. Draco rolde met zijn ogen en kwam dichter bij. ik deed het tegen overgestlede. ik liep uit achter uit tot ik tegen het raam aan knalde. Draco liep gewoon door. hij legde zijn hand op mijn pols en trok het weg. mijn hele hand zat onder mijn eigen bloed.
'rek je nek' zij Draco. ik schudde van nee. Draco werd nu egt geirrtieerd en dus likte hij langs mijn wond. gelijk als een refelx rekte ik mijn nek uit.
'kijk zo rek je je nek uit' zij Draco grimmig. Draco likte 2 keer over mijn wond en binne 3 tellen was de branding weg. ik voelde ook de pijn niet meer. het leek net alsof dit niet was gebeurd. hij tilde mijn pols omhoog en likte het bloed er af. hij keek me aan. ik keek hem nog steeds bang aan.
'Ginny het is al goed ik doe niks meer' zij Draco. zijn stem was zo aangenaam. Draco spreide zijn arme en gelijk vloog ik in zijn armen. mijn gedachtens keerde terug naar het ongeluk van mijn ouder. Drake die me zo goed heeft geholpen. Ales wat er 's nachts was gebeurd en de dag. en wat er net was gebeurd. het was gewoon te veel. ik sloot mijn ogen en de eerste paar trannen gleden over mijn wangen. Draco aaide lief kozend over mijn rug. hij voelde de natte plekken op zijn trui maar hij trok er niks van aan. ik voelde me veilig bij hem. zijn kasteel dat eerst super eng stond werd nu verlicht door 1 kleine kaarsje. een kaarsje dat snel het hele huis kon laten afbranden maar het toch niet deed omdat ze bang was om het kasteel kwijt te raken. het lichtje verwarmde het hele kasteel. het lichtje dat ben ik...de kasteel....is Draco.....

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen