17. Tequila en problemen (of toch niet?)

Lia POV

Ik merk dat ik mijn gedachten niet bij de aflevering kan houden, en sluit het programma. Dan bedenk ik me dat ik mijn ouders al kang niet meer gesproken heb, en vol schaamte start ik Skype. Aan de andere kant gebeurt er niks. Tijdverschil natuurlijk. *facepalm* Dan morgen maar.
Ik besluit om naar de bar beneden te gaan. Daar aangekomen bestel ik een tequila, die ik een slok naar binnen giet. Ik bestel er nog een, en mijn gedachten dwalen langzaam af. Alle bijzondere momenten van de afgelopen tijd vliegen door mijn hoofd. Door de alcohol wordt elke herinnering intenser en helderder. Hierdoor zie ik in dat wat ik aan het doen ben (verliefd worden) totaal verkeerd is. Ik moet leren me te beheersen.

Dan is de tequila op. Als ik naar mezelf zou luisteren en me zou beheersen, zou ik nu opstaan en terug naar de kamer gaan. Maar vandaag heb ik daar geen zin in. Nog een tequila dan maar. Ik knoop een gesprek aan met de barkeeper, die zonder dat ik het merk mijn glas weer bijvult.
We kletsen over het weer, en de wedstrijd. Hij vertelt me dat ik in de bladen sta. Lachend lal ik dat dat onzin is, omdat ik daar lang niet interessant genoeg voor ben. De jongen loopt weg, en beteuterd kijk in hem na. Nu zit ik hier helemaal alleen. Ik leun over de bar heen naar de fles tequila, en vul mijn glas weer bij.

Het stemmetje in mijn hoofd zegt dat het moet stoppen en dat ik moet gaan slapen, maar ik negeer het. Mag ik ook een keer?! Iedereen loopt hier te feesten, en ik heb niet eens tijd om 10 minuten een aflevering te kijken omdat ik zoveel aan mijn hoofd heb.

De barkeeper is teruggekeerd, maar vind het niet erg dat ik de tequilafles heb ingepikt. Hij laat me de bladen zien, die vol staan met speculaties over de eventuele relatie van Cristiano en mij. HA! Ik begin ongegeneerd hard te lachen, en een paar mensen kijken geïrriteerd om. Whatever. Ik blader de bladen nog wat door, en dan valt mijn blik op mijn horloge. Het is inmiddels al half 4, en ik zit hier nog steeds. Ik wil de barkeeper betalen, maar hij zegt dat dat niet hoeft omdat het hotel all inclusive is. Dan sta ik op, maar kan niet meer fatsoenlijk op mijn benen staan, en wankel richting de lift. Woops.

Wanneer ik bijna bij de lift ben struikel ik over mijn eigen voeten, maar ik word opgevangen door twee sterke armen. Het is Cristiano, die al is teruggekeerd van de club. De rest is daar nog volgens hem. Met dubbele tong vraag ik waarom hij dan al terug is. Hij trekt een wenkbrauw op.
'Ik drink niet, en toen iedereen ladderzat was ben ik teruggegaan. Zij redden zich wel.' Dan kijkt hij me recht in mijn ogen aan.
Ik voel dat er spanning tussen ons opbouwt, en de zenuwen gieren door mijn lijf. Het lijkt wel een eeuwigheid te duren voor de lift komt, maar dat is niet erg. We zijn verdronken in elkaars ogen. Een 'pling' kondigt aan dat de lift is gearriveerd.
Cristiano sleurt me haast de lift in en drukt op het knopje van onze verdieping. Ik wil vragen of alles goed is met hem, maar daar krijg ik de kans niet voor. Ik wordt zacht tegen een muur van de lift geduwd, en hij zet zijn handen naast mijn hoofd.
'Heb je enig idee wat je met me doet?' Vraagt hij gespannen. Giechelend knik ik nee (precies, zover heen ben ik). Als hij het wilt uitleggen snoer ik hem de mond door mijn wijsvinger op zijn lippen te leggen.
'Laat maar zien'

En op dat moment gaat de lift open...

Spannend! Wat denken jullie dat er gaat gebeuren?