22. Met de boot

Wyta kijkt de man met een scheve kop aan. De man stopt allemaal aantrek-vachten in een grote koffer. Dozen staan vol gepakt met spullen. Syto snuffelt wat rond. Het lijkt wel alsof hij gaat verhuizen.
Dan opeens klapt de deur open en weer dicht. Een man met een dikke aantrek-vacht staat binnen. Syto gromt wat maar de dikke vacht man negeert hem. 'Rolf! Ben je klaar? Je boot naar het dichtstbijzijnde vliegveld vertrekt over een uur!' roept hij. 'Ja, ik ben bijna klaar!' roept de man die dus Rolf heet. 'Maare... als je die honden mee wilt nemen moet je ze wel een riem om doen. gelukkig heb ik er nog wel twee bij me.'. De dikke vacht man probeert Wyta een riem om te doen maar Wyta hapt er naar. Dan komt Rolf naar ze toe. 'Laat mij maar' zegt hij en die de riem voorzichtig om Wyta's nek terwijl hij haar kalmeert. De dikke vacht man is ongeduldig en gaat alvast naar buiten. Dan doet Rolf ook een riem om Syto's nek en praat tegen ze: 'rustig maar, ik weet dat jullie hier niet horen en ik zie dat jullie het vast niet erg vinden om met me mee te gaan. Maar wel goed naar me luisteren he?'. Rolf geeft ze een stukje vlees en loopt dan samen met Wyta en Syto naar buiten.
~~~
'Goede reis!' roept de dikke vacht man. Wyta en Syto zitten samen met Rolf op een boot. Wyta geniet van de zee lucht die door haar haren waait. Syto kijkt naar alle dieren die op de ijsschotsen leven. Gelukkig hoeven ze nu niet aan dat touw ding te zitten, maar moeten wel de halsband om houden. Nu gaan ze naar iets genaamd vliegveld. Wyta vraagt zich af wat dat is. Maar daar komt ze snel genoeg achter