2

Ik hoorde nog meer mensen huilen. Met betraande ogen zag ik dat James en mijn vader ook huilde, alleen Albus stond er gevoelloos bij.

Na een poosje ging de deur los en zag ik oom Ron en tante Hermelien met hun kinderen staan. Geschrokken bleven ze staan. 'Wat is er gebeurt?' Vroeg Ron. 'Ginny is dood' zei mijn vader. Alleen door die zin besefte ik me weer dat mijn moeder dood was en ik liet me nou opzij vallen zodst ik lag, waarna er nieuwe tranen over mijn gezicht stroomden.

Ik kreeg niks meer mee van mijn omgeving waar ze het over hadden. Ik hoprde ze wel praten en a en toe snikken maar dst was het, ik zat te erg in mijn eigen wereld daarvoor.

Ik merkte hoe ik opgetild werd. 'Niet mijn kamer' gilde ik hysterisch toen we boven waren. 'Nee ik breng je naar mijn kamer' zei James. In zijn kamer werd ik op het bed neergelegd en hij kwam naast mij liggen. Stevig hield ik me aan hem vast, ik wou hem niet ook verliezen