De Zuidelijke Waterstam - 39

“Er zullen er ongetwijfeld een paar zijn die kunnen gaan, maar op dit moment beloof ik niet hoe veel personen dat zullen zijn.”

Er viel een stilte. Op sommige gezichten stond hoop te lezen, op anderen angst of wantrouwen.
“Ik stel voor dat jullie beginnen met wat jullie al kunnen doen om het dorp weer op te bouwen”, zei ik. “Katara, jullie gaan natuurlijk zo veel mogelijk mensen verzorgen. Thomatio, ik zie jullie morgenavond weer.” Ik wenkte Yue en Sicho mee het dorp uit.
“Wat doen wij, prinses?”, vroeg generaal Ylein.
“Hou die mensen in het oog. Help ze waar je kan om hun dorp weer op te bouwen, en probeer ze geen angst aan te jagen. En zorg dat ze hier blijven.” Ik aarzelde even. “En moest u merken dat er ergens geweld gebruikt wordt, mag u ingrijpen.”
“Zoals u wilt.” Hij maakte een buiging en gaf meteen instructies aan zijn mannen om zich te verspreiden langs de rand van het dorp. Thomatio vertrok met de groep vissers het dorp uit en ik ging met Yue en Sicho naar het gebouw waar de commandant verbleef.

“Prinses.” De commandant maakte meteen een buiging toen hij me zag. “Kan ik iets voor u doen? U een maaltijd aanbieden misschien?”
“Meekomen”, zei ik kortaf. Ik wenkte nog twee van Yleins soldaten en twee soldaten van de commandant mee. We liepen naar de gevangenis.
“Mag ik vragen wat we gaan doen?”, vroeg de commandant.
“Ik veronderstel dat u hier ergens een kleine rechtszaal heeft?”
“Natuurlijk, hierlangs”, zei hij meteen. Hij bracht ons naar het lokaal.
“Uitstekend.” Ik ging meteen op de plaats van de rechter zitten, met Yue links en Sicho rechts van me. “U kunt daar gaan zitten, commandant”, verwees ik hem naar de getuigenbank. “Maar misschien eerst even de dossiers van alle gevangenen halen, tenzij u die van buiten kent.”
“Allemaal?”, vroeg hij geschrokken.
“Jazeker. Is dat te veel gevraagd?”
“N-nee, zeker niet, prinses.” Hij haastte zich weg en kwam niet veel later terug met een stapel dossiers.
“Dat lijken me niet bijzonder veel dossiers”, merkte ik op.
“De rest ken ik uit het hoofd”, zei hij snel.
“Uitstekend, dan kunnen we beginnen."