De Zuidelijke Waterstam - 33

“Is u niet verteld welke regels er zouden zijn toen de commandant en zijn mannen hier aankwamen?”

“Nou, euh, ze zeiden toen alleen dat we belastingen moesten betalen en niet mochten vechten.”
“Juist.” Ik zuchtte. “Zij zijn hierheen gestuurd om de stam te helpen heropbouwen. Het geld van de belastingen dient volledig daarvoor, dat wilt zeggen, het wordt van overal verzameld, zelfs in de Vuurnatie, en dan herverdeeld afhankelijk van wie het meest nodig heeft.”
“Wij hebben daar anders niets van gezien”, protesteerde de man.
“Dat heb ik begrepen, ja”, zei ik. “Ten eerste eiste de commandant meer dan wij vroegen. Dat gebeurt in meer stammen, maar daar wordt hetgene wat meer gevraagd is, volledig gebruikt om de stam te helpen. Maar in dit geval zag u noch dat geld, noch het geld dat de commandant kreeg voor de opbouw van de stam, heb ik begrepen.”
“Waar is dat geld dan? Hoeveel was het?”
“Veel”, zei ik met een zucht. “Heel veel. Hij heeft er allerlei dure spullen van gekocht voor zichzelf. Ik zal er voor zorgen dat hij dat volledig terugbetaalt, alleen kan dat lang duren.”
“We hebben dat geld nodig!”
“Dat weet ik, ik zal zo snel mogelijk iets regelen, maar dat zou een paar weken kunnen duren. Zouden er dingen zijn die u al wel kan heropbouwen zonder dat geld?”
“Bijna niets.” Sicho zuchtte. “Niet als we de stam niet uit mogen en niet kunnen sturen.”
“Hmm… Katara, zou jij het erg vinden morgen in de stam te blijven om mee voor de gewonden te zorgen als Yue, Thomatio en ik ergens anders zijn?”
“Als, als de vrouw van Sicho hier blijft…”
“Dat was de bedoeling, ja”, zei ik bemoedigend.
“Wat gaat u doen dan? Komen de soldaten terug?”, vroeg Sicho aarzelend.
“Ik zal een paar soldaten die ik vertrouw hierheen moeten halen, ja”, zei ik kalm. “Maar generaal Ylein is de kwaadste niet, ik beloof u dat hij niet gewelddadig is.”
“Als u het zegt…”
“Waar heb je mij voor nodig dan, Lizzie?”, vroeg Yue.
“Ik wil met jou, Sicho en die idiote commandant de gevangenis gaan bezoeken”, zei ik. “Er zullen vast heel wat mensen zijn die we kunnen vrijlaten.”