Hoofdstuk 1.-
Ik hou van alleen,maar als je iedereen samen ziet,iedereen wie liefde krijgt én geeft,
begin je je toch eenzaam te voelen.
en misschien,misschien ondek je dan je dark side...
Rashna,ja Rashna is de naam.
Ik ben alleen,eenzaam en alleen. Ik ben anders dan de rest.
Ik schrijf in een dagboek,ik praat tegen mezelf en ik denk soms dat ik knap ben.
Allemaal rare dingen dus,wat ik doe en denk.
Soms denk ik,kan dat veranderen? Kan ik echte vrienden maken? Kan het gepest stoppen?
Kunnen me ouders van me houden? Kan ik liefde kijgen?
Maar eigelijk,weet ik dat antwoord al,op alle vragen.
Het antwoord is dus nee.
Dat kan jammer genoeg niet. Echte vrienden,nee.ik heb eigelijk nog nooit een vriendin gehad.dus verre van mogelijk.
En het gepest stoppen? Ha,ik lach nu al. Als het stopt,zou het een wonder zijn hahah.
En mijn ouders.ach mijn ouders. Die van mij houden? No way. Mijn ma is altijd weg,waar weet ik niet,en mijn vader
lijkt wel depressief,misschien is hij dat ook wel,maar ik maak me geen zorgen.ze zijn vreemden voor me.
Ik praat weken niet met ze. Dat maakt hun niks uit,en mij ook niet.
En liefde krijgen. Misschien is dat mogelijk. Maar daar heb ik momenteel geen zin in.
Dus,conclusie is getrokken,ik ben eenzaam en kansloos.
Kansloos op vrienden,op normale ouders ..
Maar ja,mijn hele leven is kansloos.
Er zijn nog geen reacties.