APWBP Boek 1 Hoofdstuk 9 Deel 5

“Ja, die, dat kind van Dreuzelouders, als ik me niet vergis. Ze staat letterlijk te springen in de les om het juiste antwoord te mogen geven.”
“Een ijverige studente dus”, zei ik met een glimlach.

Ik wierp even een blik op de Sorteerhoed en wist meteen waarom hij zo lang getwijfeld had. Ze zou het vast ook goed kunnen doen in Ravenklauw, maar het was dus duidelijk Griffoendor geworden. Ik moest glimlachen bij de gedachte wat Minerva daarover zou zeggen, al had het bij haar nog langer geduurd voor de Sorteerhoed zijn keuze had gemaakt. Onwillekeurig dwaalden mijn ogen weer af naar het boek. “En hoe zit het met Harry Potter? Ik hoorde van Hagrid dat er al wat… wrijving… tussen jullie ontstaan is.”
“Qua intelligentie is hij door en door middelmatig, even arrogant als zijn vader, vastbesloten om alle regels te overtreden die er maar zijn, dolblij dat hij hier zo beroemd is, altijd maar op zoek naar aandacht, hondsbrutaal…”
“Je ziet wat je verwacht te zien, Severus”, zei ik, terwijl ik verder las. Het ging over het veranderen in vogels en de effecten daarvan, vooral op vlak van vliegen. “Van andere leraren hoor ik dat hij bescheiden, vriendelijk en redelijk getalenteerd is. Persoonlijk vind ik hem een innemend kind.” Ik sloeg een bladzijde om in het boek en veranderde tegelijk van onderwerp. “Hou Krinkel in de gaten, wil je?”
“Krinkel?” Ik keek op van mijn boek.
“Ja, Krinkel, Quirinus Krinkel, onze nieuwe leraar Verweer Tegen de Zwarte Kunsten.”
“Waarom?”
“Ik heb een gevoel…” Ik zuchtte. “Hij is erg veranderd, Severus, en ik denk dat hij iets achterhoudt. Ik kan me natuurlijk vergissen, hij heeft heel wat meegemaakt op zijn reis, maar…”
“Goed, ik zal je waakhond maar weer spelen.” Ik zuchtte en keek hem aan over mijn brilletje.
“Ik vraag het aan jou omdat ik je vertrouw, Severus”, merkte ik op. “Maar als je liever geen ‘waakhond’ bent, zoals jij het noemt, kan ik het ook aan één van de andere leraren vragen.” Severus leek wat te kalmeren.