Personal One

De laatste week van ons laatste jaar was gestart en deze week ging zeker en vast de moeite waard worden om te onhouden.
De eerste dag stonden we met alle laatstejaars op de speelplaats met onze directeur en alle leerkrachten die les geven in het laatste jaar voor ons.
"Beste leerlingen, vandaag zullen jullie als eerste al verdeelt worden in groepen van 20, 10 jongens en 10 meisjes. Verdeeld over alle richtingen." Iedereen begon al door elkaar te praten, bij wie zouden we terecht komen? Zouden we bij vrienden zitten?!
"Stilte iedereen!" Iedereen werd onmiddellijk stil en keek terug naar de directeur.
"Deze voormiddag is het een activiteit in die groep van 20. Gewoon een soort waarheid, durven of doen. Om toch na 6 jaar de andere leerlingen van de andere richtingen wat beter te leren kennen. En daarna zal een jongen altijd met een meisje samen geplaatst worden. Met dit duo zal je de rest van de week samen strijden tegen de andere duo's en op vrijdag sluiten we deze week dan af met de sportdag."
Iedereen begon rond te kijken bij wie ze eventueel zouden kunnen worden geplaatst en ik keek enkel van op een afstandje toe.
"Ga nu even per klas bij je verantwoordelijke leerkracht staan, daar krijg je een stempel met een kleur van je groep. Als je die hebt gehad, ga je bij het lokaal met dat kleur op de deur staan."
Ik ging met mijn klas bij mijn leerkracht en kreeg als laatste en enigste van mijn klas het kleur rood.
Nu opzoek naar de rode klas.
Als ik er was aangekomen zag ik leerlingen van verschillende richtingen, waarvan ik niemand kende behalve van ziens.
"Hey, ik ben Thomas." Zegt ineens een jongen naast me. "Dag Thomas. Ik ben Isolde." Zeg ik verlegen terug.

Wanneer iedereen er was gingen we de klas binnen en zien we dat alle stoelen al in een kring staan. Iedereen is al met iemand aan het praten en zetten zich neer. Thomas praat ook met een andere jongen, maar wanneer hij ziet dat ik alleen sta rond te kijken, neemt hij direct mijn arm en leidt me mee naar een stoel, waar hij naast me gaat zitten.
"Beste leerlingen, we gaan niet de persoon zelf kiezen waar we een doen, durven of waarheid aan geven, want anders kan je steeds voor je vrienden kiezen. Je kiest eerst tussen doen, durven of waarheid en draait dan aan de fles, naar de persoon wie hij wijst, mag je dan u opdracht of vraag geven."
Na enkele vragen en nog geen enkele keer op mij gekomen te zijn, draaide een meisje rechtover me aan de fles zeggende doen. Ik zag de fles vertragen en de dop wees recht naar mij. Al direct kreeg ik schrik.
"Geef Thomas een kus of doe een ronde in je bh." Ik keek naar Thomas en gaf hem een kus op zijn wang.
"Is het al?" Vroeg hij met een pruillipje. Ik lachte en zei dat ze niet had gezegd waar de kus moest zijn. Waardoor iedereen begon te lachen.

Na nog enkele vragen en al meer dan twee uur voorbij, zei de leerkracht dat we gingen afronden en hij ons ging verdelen. Ik voelde Thomas zacht tegen myn hand duwen en als ik hem aankeek knipoogde hij naar mij.
"We gaan de jongens een blinddoek aandoen en hem eerst enkele keren ronddraaien, dan mag hij al wijzend ronddraaien en bij het meisje die hij stilstaat zal hij een groepje vormen. Wie wil eerst?" Direct stak Thomas zijn hand op en stelde zich recht.
Na enkele keren rondgedraaid te zijn, viel hij bijna op de grond van duizeligheid en was hij express dom aan het doen zodat iedereen moest lachen.
"Thomas nu mag je ronddraaien terwijl je wijst." Hij begon rond te draaien en stopte al wijzend naar mij. Een glimlachje verscheen op mijn gezicht en als hij zijn blinddoek afdeed zag ik dat hij ook begon te glimlachen.
"Yes!" Riep hij al lachend en kwam op mijn schoot zitten, waarna hij ook een kus op mijn wang plaatste.

Enkele dagen later, waarin ik veel tijd met Thomas had doorgebracht en we nummers hadden uitgewisseld, was de laatste schooldag aangebroken. Sportdag!
We stonden allemaal op onze bus te wachten per klas om 6uur 's ochtends, natuurlijk had iedereen wel kennis gemaakt nu, maar je klas bleef toch speciaal. Zeker op de laatste schooldag.
Thomas had al enkele keren mijn kant uitgekeken en gekke bekken getrokken. "Isolde? Heb je een liefje ja?" Vroeg ineens Laura van mijn klas.
"Huh van wat?"
"Je duopartner zoekt wel nog veel je aandacht."
"Zo is hij gewoon, we zijn gewoon vrienden geworden hoor. Hij is te populair om op een meisje zoals mij verliefd te worden."
"Je weet nooit." Antwoordde Laura nog, waar voor mij het onderwerp afgesloten was.
Ik stapte de bus op en wou naar achter lopen waar mijn klas al zat, als ineens mijn arm werd vastgepakt van iemand die al neer zat.
"Zet je bij mij?" Vroeg Thomas met puppyoogjes. Ik lachte eens en zette me dan toch naast hem neer, bij mijn klas zou ik toch alleen zitten.
Al zijn vrienden keken me aan en dan naar Thomas en begonnen te lachen.
"Wat?" Vroeg hij.
"Jaja Thomas."
"Nee! Oke misschien, maar zwijg!" Antwoordde hij.
Ik keek hem vragend aan, echt niet beseffend waarover het ging.
"Niks hoor." Stelde hij me gerust.
Na een halfuur te rijden en wetende dat het nog 2 uur rijden was, werden mijn ogen toch zwaar en begon ik zacht in te dommelen. Ik en Thomas deelden elk een oortje van zijn muziek en toen hij zag dat ik begon in slaap te vallen, sloeg hij zijn arm over me heen.
"Leg je maar neer op mijn schouder en slaap een beetje." Ik legde me neer en hij trok me nog iets dichter tegen hem aan, nog steeds zijn arm rond mij.
"Jaja Thomas, misschien zegt hij." Hoorde ik alweer van naast ons en nu besefte ik waarover ze het hadden. Ik zette me recht en keek Thomas aan, die zag dat ik het doorhad.
"Sorry" zei hij geluidloos, zachtjes rood wordend.
Ik gaf geen antwoord, maar overbrugde gewoon de enkele centimeters die nog tussen onze lippen waren.