Hoofdstuk 10

Jou POV:
In de stad had je Kim snel een smsje gestuurd, jullie hadden namelijk helemaal niks afgesproken, maar je durfde ze gewoon niet mee te vragen. Snel liep je naar boven om de rest van je spullen te pakken en een bikini uit te zoeken. Je legde er een paar op je bed en begon te denken welke je mee moest nemen tot je wat achter je hoorde. “Wat ben jij aan het doen?” vroeg je toen Tom achter je stond. “Euhm..ik wilde vragen of we 2 handdoeken van je mogen lenen. We hebben dat natuurlijk niet meegenomen”. Je knikte, liep naar de kast en pakte er 3 handdoeken uit, je moest er zelf tenslotte ook nog 1 hebben. “Dankje, ik zou trouwens die zwarte bikini meenemen” zei hij met een knipoog, daarna liep hij naar beneden. Niet veel later ging de deurbel en stond Kim voor de deur, en Tom bekeek haar natuurlijk helemaal. Daarna vestigde hij zijn aandacht op jou en begon met je te praten. “En? Welke bikini heb je mee?” vroeg hij lachend. “Een blauwe” zei je en je keek naar zijn reactie. “Ah,, die zwarte had je veel leuker gestaan”. “Kunnen we gaan stelletje doven” kwam Bill er lachend tussen. Snel keek je hem aan en liep samen met Kim voorop richting zwembad. “Lekker ongezellig” zeiden Bill en Tom achter jullie. Jullie keken achterom en moesten lachen,, “kom dan hier lopen” zeiden jij en Kim tegelijk. Tom ging natuurlijk naast jou lopen en Bill ‘natuurlijk’ naast kim. Bij het zwembad aangekomen liepen jullie meteen richting kleedhokjes waar er nog maar 2 over waren. Kim dook snel een pashokje in en Tom ook. “Nou, dat komt mooi uit” zei je lachend “dan kan Bill bij Tom en ik bij Kim”. Teleurgesteld ging Tom zijn hokje weer in en begonnen jullie je om te kleden, en niet veel later lagen jullie dan ook al in het zwembad terwijl jullie op de jongens moesten wachten. “Hey!” hoorden jullie ineens en 2 grote golven water kwamen jullie tegemoet. “Je hebt toch je zwarte bikini aan hé” hoorde je Tom ineens zeggen en hij begon je te kietelen. “Stoppen!” riep je en je mepte hem op zijn hoofd.

3 maanden later (concert Amsterdam):
Snel liep je in je eentje naar de rij waar alle fans te wachten stonden en sloot achteraan. Je moest nog zo’n 6 uur wachten, maar dat had je er wel voor over. Iedereen in de rij was liedjes aan het zingen, aan het praten, eten/drinken en met elkaar aan het kloten om het warm te krijgen. Het was namelijk nogal koud buiten, het regende af en toe een beetje en het waaide echt superhard. Voor je gevoel duurde het nog langer dan dat het eigenlijk duurde, maarja…je was zeker niet de enigste die daar zo lang moest wachten.
Met nog maar 1 uurtje te gaan tot het concert werd je steeds zenuwachtiger, je had ze tenslotte al 3 maanden niet meer gezien of gesproken. Dat was alleen maar toen David 2 keer langs kwam en toen hadden ze beloofd dat je niet in de zaal hoefde te staan, maar dat wilde je wel. Dan kon je lekker uit je dak gaan en dat was een beetje gênant als je backstage stond. Snel liep je wat naar voren, want ondertussen waren de deuren opengegaan en stroomden alle fans naar de ingang en daarna richting zaal. Je probeerde aan Tom’s kant te komen wat aardig lukte omdat bijna iedereen bij het middenpodium wilde, maar tegen die tijd zou je wel wat verzinnen. Bill zou toch overal te zien zijn en de rest kende je nog niet. Het concert begon dan ook niet veel later omdat ze geen voorprogramma hadden, dus al snel sprong Tom voor je op het podium en keek de zaal door. Er waren natuurlijk ook weer een aantal fanacties, zo moesten alle fans ook stil zijn bij het nummer ‘World behind my wall’ en dat lukte de zaal aardig en juist op het moment dat het zo stil was begon je vrolijk naar Bill te zwaaien die je al gauw opmerkte. Meteen kreeg je boze blikken van andere fans en werden je handen naar beneden getrokken. Je zag dat Bill wat naar Tom gebaarde en dat hij je daarna ook zag staan. 5 minuten later deed je even alsof je het benauwd kreeg en je liet je ogen wegdraaien zodat ze dachten dat je flauwviel. Je werd uit het publiek gehaald en aan de zijkant van het podium gezet omdat Bill dat blijkbaar had doorgegeven.