11. 2-6-5-11, 13-6-11-25-11 en 13-18! (snap jij het?)

Vrolijk hupte Dyana voor Wyta en Dark-Orange uit. Ze had wel genoeg van dat zwarte gebeuren en had gewoon zin om een lekker leuk te doen. Telkens als er een konijntje langs sprong, sprong Dyana met haar "konijnen sprongen" mee. Wyta begon zich ook wat te vervelen en speelde wat met haar ijs, water en lucht krachten. Echter Dark-Orange dacht alleen maar aan hoe het zou zijn als ze eindelijk in HWWR waren.
Aangezien het een lange weg lopen was en Dark-Orange niet zo van het rennen was hield het trio pauze in een klein bos. Terwijl Wyta en Dyana hout zochten voor vuur, joeg Dark-Orange op kleine dieren voor het avondeten. Nadat de drie hun buik weer wat hadden gevuld nestelde ze zich in en gingen slapen.
Aangezien Dyana nog zo hyper was, ging ze maar wat om zich heen staren. 'Zo was het ook toen we nog maar net HWWR aan het opbouwen waren' dacht ze. Het was al best lang geleden en in die tussentijd was er al zoveel gebeurd. Maar er kon ook nog zoveel meer gebeuren. Dyana keek naar boven. Het was een heldere nacht waardoor ze mooi de sterren kon bekijken. Ze begon sterrenbeelden te zoeken en maken. Dyana vond plaatjes van wolven, konijnen, bloemen, een paard met vleugels en nog een heleboel meer. Uiteindelijk werden haar ogen zwaar en viel ze in slaap. Nadat Dyana haar ogen had gesloten verschenen er pikzwarte schaduwen op de bomen.
~~~
'Eindelijk, we hebben 13-18 gevonden.' fluisterde een stem. 'Mooi zo, dan kunnen we hem nu verpl-'. Een andere stem doorbrak zijn zin. 'Is er iets mis, Sir?'. 'Nee, alleen maar beter. Kijk eens wie er naast 13-18 liggen.' werd er geantwoord. '2-6-5-11 en 13-6-11-25-11! Jackpot!'. 'Ssshht... zachtjes, anders maak je ze wakker. En dat wil je niet want dan zijn we ze kwijt!' zei de stem streng. 'Nu volg me en doe wat ik zeg.' 'Yes, Sir'. De pikzwarte schaduwen bewogen.
~~~
Wyta hoorde wat. Haar oor bewoog wat en Wyta voelde dat er iets niet goed zat. Ze deed haar ogen open maar bewoog voor de rest niet. Dat kon gevaarlijk zijn. Wyta keek eens goed rond. Alles leek normaal maar er klopte iets niet. Iets... iets... iets aan die schaduw! Het was zwarter dan de andere schaduwen en er was niets waar die schaduw van kon zijn. Hier voelde Wyta zich niet goed bij en moest de anderen waarschuwen zonder te bewegen of geluid te maken. Wyta dacht eens goed na en kreeg een idee. Ze zou een druppel water laten spetten op de koppen van de andere twee wolven en zou ze met water-magie ze laten weten dat ze zich niet mochten bewegen en moesten opletten op de omgeving. Een drupje spatte Dyana en Dark-Orange nat en kregen het bericht. Beiden zouden zijn of haar best doen om goed op te blijven letten. De schaduw kwam langzaam maar zeker dichterbij.