8. Melissa R. Finch

Aan Draco's gezicht zag ik dat het inderdaad erg slecht nieuws was. 'Draco zeg het nu alsjeblieft gelijk dan ben je er vanaf.' zei ik met een brok in me keel. 'Ik moet je loslaten. Mijn gevoelens zullen altijd het zelfde blijven maar ik kan zo niet verder.' stamelde Draco. 'Hoe b-bedoel je?' stotterde ik. Zal hij niet meer van me houden? Komt het omdat ik in Gryffindor zit? 'Ik maak het uit. Ik kan dit niet langer.' Draco draaide zich om en liep weg. De vloer onder me voeten leek te verdwijnen. Me benen werden ook zwak en ik zakte door me benen. Ik voelde 4 paar armen om me heen en hoorde George zachte worden fluisteren.

In de slaapzalen..

Nadat ik het hele verhaal had uitgelegt stonden Harry, Ron, Ginny, Fred en George al klaar om een hartig woordje met Draco te gaan praten. 'Nee, alsjeblieft maak het nu niet erger dan het is. Heel Zweinstein hoeft het niet te weten. Want als heel Zweinstein het weet dan duurt het een paar uur en onze ouders weten het.' zei ik terwijl ik de boel wou sussen. Ze schudden allemaal hun hoofd maar ze gingen toch weer zitten.