Nialls terugblik

ik weet het nog goed. het was op een vrijdag ochtend, half maart. in de gangen van de school. nadat Harry en ik onze boeken in ons kluisje hadden gedumpt, gingen we naar buiten. 'EINDELIJK. PAUZEE!!! mijn favoriete vak' zei ik tegen Harry, terwijl we liepen. ja, ik mocht dan gek zijn op eten, maar was toch de slankste. van de hele school. (tenminste, dat werd gezegd.) ook Harry was erg dun, maar dat komt omdat hij weinig eet. neemt nooit iets mee, en thuis is de (koel-)kast altijd leeg. z'n broer eet (net als mij) erg veel, maar hij blijft niet zo slank. 'jij ook altijd, je bent echt verslaaft Nialler' zei Harry. zo erg is het nou ook weer niet zeg. eenmaal aangekomen bij onze favoriete plek op het plein, het meest afgelegen stukje; maar uitzicht over heel het plein, had ik mijn lunch alweer naar binnen gewerkt. we praten over dingen die we dit weekeind wouden doen, tot Harry me aanstootte. 'wat is er Hazz?' 'kijk, een nieuwe jongen'. ik volgde zijn blik en zag een jongen met een rooskleurige muts het plein opkomen. hij leek wel een beetje bang. waarschijnlijk omdat hij vrij klein was vergeleken met de anderen. toch kwam hij onze richting uit. 'hey' zei hij wat onzeker. 'hey, zit je ook bij ons op school?' probeerde ik. ben nooit goed geweest in dit soort dingen. 'ja, sinds vandaag' zei hij, nog steeds onzeker. 'leuk, ik ben trouwens Niall, en dit is mijn vriend Harry', zei ik terwijl ik hem aanstootte, 'die vandaag wat stil is'. hazz keek me geïrriteerd aan, en keek daarna vriendelijk naar de jongen, die inmiddels tegen
over ons was gaan zitten. 'hey, leuk dat je erbij komt'. de jongen glimlachte flauwtjes, 'leuk jullie te ontmoeten, ik ben Louis' zei hij. we kletsten de rest van de tijd over van alles en nog wat, tot de bel ging. 'owh, ik haat het als dit gebeurd. tis net zo gezellig'. 'klaag niet zo. nog 2 uurtjes, en dan hebben we weekeind, Nialler'. ja, daar heeft hij weer gelijk. nog verdorie 2 uur het ergste vak wat bestaat, dat ook nog word gegeven door een vreselijke leraar. 'dat mag dan zo zijn, hazz, maar dit vak is vreselijker dan vreselijk!' klaagde ik en keek naar Louis. 'welk van heb jij nu, Louis?' 'wiskunde, van ene Dijksma of zo' 'ah, gezellig, dan zit je bij mij' zei ik vrolijk, 'ben je goed?' hij keek me aan. 'nee, tis m'n slechtste vak'. 'haha, leuk. ook mijne'. we namen afscheid van Harry, die tot zijn grote geluk geen wiskunde had, en liepen naar het lokaal, die letterlijk aan de andere kant van de school zat.

'eindelijk vriiijjj!!' zei iemand, en rende het lokaal uit, iedereen volgde zijn voorbeeld. Louis en ik pakten onze spullen en wilde ook gaan, maar weden tegen gehouden door de leraar. jongens? willen jullie even wachten? vroeg hij, zonder op te kijken van zijn werk.'eh.. tuurlijk' 'mooi' hij schreef nog een paar dingen op, en keerde zich tot ons. 'Niall jongen. je cijfers zijn veel te laag'. 'ik kan er niks aan doen. de theorie zal ik nooit snappen' zei ik geïrriteerd, 'het is gewoon te ingewikkeld'. 'voor jou geldt hetzelfde, Louis. vind jij het ook moeilijk?' Louis knikte als antwoord. 'oke. dan zit er niks anders op. jullie moeten naar bijles'. 'wat?!??' zeiden Louis en ik geïrriteerd in koor. bijles?! zijn ze nu helemaal getikt! 'er zit niks anders op, jongens, jullie moeten hiervoor slagen, maandag zie ik jullie in lokaal 167. kom niet te laat'. zuchtend:'ja meneer.. '. 'jullie mogen nu gaan' zei hij, en we vluchten naar de kluisjes, waar Harry al stond te wachten. 'we moeten verdomme naar bijles, van die shit leraar' zei ik tegen hem. 'bijles? nu nog? het jaar is bijna voorbij, wat een onzin'zei hij. ik dumpte het boek mijn kluis in. 'nu wegwezen hier, voordat ze ons gevangen houden'. en we vluchten met z'n drieën de school uit.