De Zuidelijke Waterstam - 30

“Je mag gerust meekomen als je wilt”, zei ik vriendelijk. Ik keek naar Yue.
“Ja Katara, de dorpsoudste en zijn vrouw ken je immers al”, ging die meteen akkoord. Katara knikte aarzelend. Samen liepen we verder.

“Prinses Yue”, begroette de dorpsoudste haar hartelijk.
“Sicho”, zei Yue met een glimlach.
“En de jonge avatar.” Hij knikte vriendelijk naar Katara. “Kom toch binnen, wat kunnen we voor jullie doen?”
“Prinses Lizzie wil u spreken”, zei Yue. Zij en Katara liepen binnen, zodat ik in het zicht kwam. Meteen zag ik de man verbleken, zijn vrouw kroop angstig in een hoek.
“Goedenavond”, zei ik vriendelijk.
“Wat, wat, wat wilt u van ons?”, stamelde de man. “Wij, wij, we hebben niets, niets misdaan…”
“Dat weet ik”, probeerde ik hem gerust te stellen. “Maak jullie geen zorgen, ik doe jullie niets aan.”
“Lizzie is een goede vriendin van me, Sicho”, zei Yue. “Ze heeft jaren bij ons gewoond, ze is deel van de familie geworden. Je kan haar vertrouwen.”
“Maar… maar ze is van de vuurnatie!”
“Heeft u ooit het verhaal gehoord over hoe de vuurheer verslagen is?”, vroeg ik beleefd.
“Nou, iemand had hem uitgedaagd tot een duel en is gewonnen”, zei hij aarzelend. Ik knikte.
“En verder?”
“Nou, het, het had ook iets met de Noordelijke Waterstam te maken, als ik het goed begrepen.” Hij keek naar Yue en Katara, die knikten.
“Maar precies lijkt niemand het hier te weten”, zei Yue. “Misschien was het verstandiger geweest als ik dat eerst had uitgelegd.” Ze keek naar mij.
“Ik begrijp het niet, wat doet dit ertoe?”
“Er was maar één iemand die de vuurheer kon verslaan, Sicho, en maar één iemand die haar daarbij echt kon helpen.”
“Lizzie heeft de vuurheer verslagen, Sicho”, zei Katara zacht. “En Keylina heeft haar daarbij geholpen.”
“Lizzie? Maar…” Plots keek hij me stomverbaasd aan. “U?” Ik knikte. “En, en die Keylina… Uw zuster?”
“Inderdaad”, zei ik met een glimlach. “Meneer, ik ben hier om de stam te helpen. Meteen toen Yue me liet weten dat er problemen waren, hebben mijn zuster en ik haar gevraagd om hierheen te komen en te doen wat ze kon, zodat wij alles konden regelen voor ik ook hierheen kon komen.” Hij staarde me ongelovig aan en op de blik van de vrouw in de hoek was dezelfde verbazing af te lezen.


Vraagje:
Ik doe zoals elk jaar mee aan de Paul Harland Prijs en ik zoek mensjes die mijn kortverhaal even zouden willen nalezen. (Vooral op verhaallijn en duidelijkheid) Ik heb deze vraag hier al eerder gezet, maar intussen is het helemaal herschreven. Het is een verhaal van net iets meer dan 10.000 woorden (19 pagina's in word) en voor wie het naleest, ik heb ten laatste 20 juni de commentaren nodig, want 1 juli is de deadline. Ik zoek zowel mensen die de eerste versie gelezen hebben, als mensen die het nog niet gelezen hebben.
De Meermin
Koningin Chrysante van het volk der Gorgona's is dolgelukkig als ze eindelijk een zoon krijgt, zeker aangezien kinderen krijgen bij haar volk niet vanzelfsprekend is. Ze komt echter voor onverwachte problemen te staan, als blijkt dat één van de minnen die haar zoontje moeten zogen niet aan de gebruikelijke vereisten voldoet.