You are special (Tom lovestory) 34

Toen je na een paar dagen eindelijk het ziekenhuis mocht verlaten, wou je meteen naar Peter toe. Hier was je vader het niet mee eens maar eenmaal hij op zijn werk zat kon hij je toch niet controleren. Tom had gezegd dat hij mee ging en stond dan ook niet veel later met zijn auto voor de deur. Je stapte in de auto en gaf hem een kus op zijn wang. Jij: “Dankje dat je mee wil.” Tom: “Geen probleem hoor.” Na een tijdje kwamen jullie eindelijk aan bij het politiekantoor. Je stapte snel uit en stapte richting de ingang terwijl Tom je op de voet volgde. Je liep meteen naar de balie toe. Jij: “Ik wil Peter zien.” Receptioniste: “Peter wie?” Wel dat was wel een goede vraag. Jij: “Ehm, ik ben Kelly Skywalker, ik werd aangevallen op school en Peter heeft me proberen te redden.” Meteen keek de vrouw je verbaast aan. Receptioniste: “Ik haal eventjes iemand voor je.” Ze liep snel weg en kwam niet veel later terug met een agent die je nieuwsgierig aankeek. Man: “Kom maar even mee.” Jij: “Ik wil gewoon Peter zien.” Man: “Je snapt toch dat dit niet zomaar kan, hij is aangehouden wegens verdenking op moord en op geweld.” “Maar ik was daar ook! Ik heb de dader gezien!” Man: “Dan zal ik toch nog een verhoor met je moeten afleggen, je vriend kan hier even wachten.” Je rolde even met je ogen en keek daarna Tom even aan die naar zijn voeten keek. Jij: “Wat is er?” Tom: “Niks ga nu maar snel.” Je keek hem nog even bedenkelijk aan maar liep toen toch achter de agent aan. De man deed de deur achter je dicht en je ging zitten op een stoeltje. De man klapte zijn laptop open en toen was het even stil. Man: “Wat was je naam ook alweer?” Jij: “Kelly Skywalker.” De man knikte en begon te typen.


Tom pov:
Toen de agent zei dat haar vriend hier even kon wachten, kreeg je het onbewust warmer. Je keek snel naar je schoenen en hoorde toen haar mooie zachte stem. Kelly: “Wat is er?” Jij: “Niks ga nu maar snel.” Je hoorde haar wegstappen en keek toen weer op. Je zag hoe ze verdween achter een hoekje en liet je neer zakken op één van de bankjes die daar stonden. Je dacht terug na over wat de agent zei. Waarom trok je het jou aan? Ze was een vriendin niet meer en niet minder. Oké ja ze was knap, ietwat klein maar dat maakte haar juist wel schattig en ze had echt een prachtige lach maar wat het mooiste aan haar was waren haar ogen, die leken wel… Oké genoeg gedacht Tom. Oké ja ze is mooi maar je bent NIET verliefd op haar. Daar doe je niet aan mee. Onbewust dacht je weer aan haar waardoor je schudde met je hoofd. Denk aan iets anders. Denk aan Bill. Ja Bill, hij kon ook zo irritant zijn met momenten. Vooral als hij begon over Kelly en jou. Opeens schrok je op van een hand die voor je gezicht zwaaide. Je keek verbaast naar het hand en keek toen recht in het gezicht van Kelly. Haar ogen waren rood. Een duidelijk teken dat ze gehuild had. Kelly: “Ik mag hem eventjes kort bezoeken, kom je mee?” Je stond snel op en liep achter haar en de agent aan.