10. What did you say?

“omygod,” lach ik, terwijl ik tegen Mabel aanbots aan het einde van de glijbaan. “Ik zie de lichtjes nog steeds voor me zovaak zijn we er doorheen geweest.” Lacht ze terwijl we naar de kant zwemmen. Het is zo’n glijbaan die helemaal donker is vanbinnen, met allemaal lichtjes. “Gaan we nog een keer of gaan we bij de rest kijken?” Vraag ik, als we eindelijk op de kant staan. “We gaan wel bij de rest kijken.” Samen lopen we heel het zwembad door, want het bubbelbad is helemaal aan de andere kant. En dan als klap op de vuurpijl moet je ook nog eens een stel trappen op. Het is er wel mooi, want er staan allemaal van die grote nepplanten omheen.

Vlak voordat we bovenaan de trap staan, staat Mabel stil. “Wacht, kijken waar ze over praten.” Giebelt ze, en kijkt me lachend aan. Ik knik, en beide proberen we op te vangen wat ze allemaal zeggen.”

“Je moet je er niks van aantrekken. Zo is ze altijd als ze mensen nog niet zo goed kent. Bij ons gedraagt ze zicht nu ook normaal, dus het zal wel komen.” Dat was Dawn, en volgens mij ging het nog over mij ook. “Oh, oké.” Hoor ik Tom zeggen. Even draait Mabel zich om, en kijkt me met medelijden aan. Het gesprek gaat verder, over hoe ik dan in godsnaam vriendinnen met ze ben geworden terwijl ik niet zo veel zei. “Het duurde even, maar nu zijn we echt goede vriendinnen en vertellen we elkaar alles.” Hoor ik Ava zeggen. Daarna is het even stil, en dat gebruiken Mabel en ik als moment om ons bij de rest te voegen. “Hé.” Zegt Mabel, terwijl ze tussen Bill en Ava gaat zitten. Ik ga naast Dawn en Tom zitten, en als ik merk dat zowat iedereen naar me kijkt, sla ik mijn ogen neer.