Part Twenty-Seven

Na een lange diepe stilte waar ik alleen gesuis aan de andere kant van de lijn hoorde opende ik mijn mond. ‘Waar ben je nu Har?’ sprak ik zo duidelijk mogelijk, omdat ik wist dat, dat de enige manier was dat hij naar mij zou luisterde en vooral de woorden begreep. ‘Ik loop nu richting huis’ zei hij terug en ik herkende zijn stem die ik vroeger ook zo vaak gehoord had toen hij ook dronken en stoned thuis kwam. Nog geen vijf minuten later hoorde ik de deur achter hem dicht vallen en slaakte toch een opgeluchte zucht. ‘Olivia. Ik weet niet meer wat ik doe’ ik herkende deze situatie nog meer dan dat ik vroeger al herkende, dat hij weer spijt had van zijn daden en niet kon slapen als hij alleen was, wat in dit geval zo was. ‘Harry. Luister naar me. Ik hang niet op, geloof me. Ga naar je bed’ commandeerde ik de jongen en hoorde dat hij naar mij luisterde, omdat ik de warme dekens van zijn bed over hem heen lagen. ‘Ik ben bang’ mompelde Harry en probeerde zo hard sterk te blijven voor hem. ‘Sst.. Harry, ik ben bij je’ zei ik rustig tegen hem en hoorde dat zijn ademhaling iet wat rustiger werd. ‘Olivia?’ hoorde ik Harry even later vragen, terwijl ik ook bijna door zijn ademhaling in slaap was gevallen. ‘Je neemt Skye nu niet van mij af toch?’ ik slikte door zijn opmerking, ook al zag ik hem nu niet, ik wist hoeveel pijn hij had. ‘Nee Harry, ze blijf bij je’ ik kon op dit moment nu niet tegen hem ingaan, ook al wist hij zelf ook dondersgoed dat we hierover moesten praten wanneer hij weer logisch kon nadenken. ‘Ga maar slapen Har’ een reactie daarop kreeg ik niet meer, waardoor ik door zijn ademhaling ook hier in mijn eigen bed weer in slaap viel.

‘Mama’ ik opende zacht mijn ogen en zag hoe Skye tegen mijn bed geleund stond. ‘Mama’ mompelde Skye weer. Ik boog mij voorover zodat ik het kleintje op kon pakken en keek voor de tweede keer deze nacht op de klok die nu op acht uur in de morgen stond. ‘Goedemorgen liefje. Slaapt Tonny nog?’ vroeg ik met een ochtendstem en Skye knikte uitbundig. ‘Mag ik spelletje doen?’ vroeg ze en ik pakte mijn iPhone waar mijn gesprek met Harry nog altijd openstond, zonder dat Skye het doorhad bracht ik de telefoon nog even naar mijn oor en hoorde nog altijd gelukkig zijn zware ademhaling als teken dat hij sliep. Ik drukte het gesprek weg en opende een filmpje van Woezel en Pip. ‘Is dit ook goed?’ vroeg ik aan Skye die uitbundig knikte. Ik overhandigde haar mijn iPhone en trok haar nog even dicht tegen mij aan en sloot voor een paar minuten gelukzalig mijn ogen toen ik haar schaterlach weer hoorde en we samen voor de duizendste keer naar Woezel en Pip keken.

De keukendeur had ik achter mij gesloten, waardoor ik de radio zacht aan kon zetten. Iedereen lag nog in een diepe slaap, dus had ik Skye opgepakt, zodat ik voor de drie jongens een ontbijtje kon maken. Skye had ik in haar kinderstoel gezet die vol overgave haar ochtendhapje wegwerkte, terwijl ik drie eitjes in een pak met gekookt water legde. ‘Ik neem je mee, ik neem je mee op reis’ neuriede ik het liedje mee en draaide mij lachend om naar Skye die haar handjes in de lucht stak als teken dat haar hapje alweer op was. Ik pakte haar uit haar kinderstoel wat haar weer deed schaterlachen. ‘Zullen we dansen Skye?’ zei ik tegen mijn kleine en neuriede en lachte nog steeds mee op het liedje van Gers Pardoel, terwijl ik Skye dicht tegen mij aan had getrokken en nu op de keukentafel plaatste en haar armpjes in de lucht bewoog. ‘Skye, ga jij kijken of Tonny, Liam en Niall al wakker zijn?’ Skye knikte meteen enthousiast, plaatste haar op de grond en zo waar liep ze al een paar stapjes naar de woonkamer. Ik pakte daardoor mijn iPhone uit mijn badjas en zag dat ik een bericht had van Harry.

Harry : Het spijt me zo, zo, zo erg. Ik had je niet moeten bellen.
Olivia : Het is oké Harry. Het is gebeurd.

Ik kon niet lang wachten op een antwoord, want hoorde de ochtendstemmen van Liam en Niall al en liep daardoor de woonkamer in waar Skye nu een uitgebreide kietelbeurt van Liam kreeg. ‘Goedemorgen liefjes’ ik vervolgde mijn weg daarna naar de kamer van Tonny die met kleine oogjes naar het plafond staarde. ‘Hé buddy’ ik drukte een zachte kus op zijn voorhoofd en keek Tonny voor een paar seconden met een bezorgde blik aan. ‘Ik ben zo stijf’ mompelde hij vermoeid en steunde op zijn handpalmen zodat hij wat rechter kon gaan zitten. Ik hielp hem om hem bij zijn rug te ondersteunen en er twee kussens achter te plaatsen. ‘Zijn zij ook de vrienden van je ex?’ vroeg Tonny doelend op de Britse en de Ierse jongen in de woonkamer en ik knikte. ‘Ze zitten samen in een band Ton’ zuchtte ik en keek hem met een lichte grijns aan. ‘Gaat het wel met je?’ vroeg Tonny, die het was opgevallen dat ik wallen had tot aan mijn knieën. ‘Hoezo?’ vroeg ik zo simpel mogelijk. ‘Nou, vanochtend vroeg werd ik al even wakker, omdat de kussen onder mijn knie vandaan was, dus wilde ik jou wakker maken om mij even te helpen, maar je was er niet’ zei Tonny simpel en duidelijk. ‘Dat heb je dan vast gedroomd’ ik wilde al weglopen om de confrontatie niet aan te gaan, maar hij pakte nog mijn pols vast. ‘Misschien moet je eens een keer wat beter leren liegen’ zuchtte hij en zonder dat ik nog wat wilde zeggen liep ik de slaapkamer uit richting de keuken waar ik voor iedereen hun ontbijt verder klaarmaakte.