17.

Ik draai me om en glimlach naar Draco, die aan een tafel op me zit te wachten. Ik sta in de rij bij de drie bezemstelen, wachtend op mijn beurt. Zo’n beetje iedereen van school heeft zich hier verzameld. Eindelijk ben ik aan de beurt, en ik merk hoe de jongens om me heen praten over de barvrouw. Met twee glazen boterbier op een dienblad loop ik voorzichtig terug, en kijk tot mijn verbazing naar Draco, Patty en de donkere jongen van eerder.
‘Jasmine, dit is Benno. Patty ken je al, Patty en Benno dit is Jasmine.’ Hij klinkt verveeld, maar als ik naast hem aanschuif relaxt hij een beetje.
‘Ik hoorde dat je met Potter en zo om ging..’
‘Hou je mond Zabini, niet nu.’ Onderbreekt Draco hem.
‘Wanneer wel? Als het al te laat is?’ Zegt Patty op een duistere manier.
Ik kijk verbaasd naar Draco. ‘Waar hebben ze het over?’
‘Niks’ Hij kijkt chagrijnig weg, en ik rol met mijn ogen. Dit is de tweede keer dat Patty Park een mooi moment verstoort, en ja ik weet dat Benno er ook is maar hij irriteert me niet half zo erg. En wat is er met Harry dat ik niet met hem om mag gaan? Hij is degene die de toverwereld moet redden van de meest duistere tovenaar aller tijden, het is moeilijk om het te haten. Terwijl ik dit denk zie ik ze zitten. Ron, Harry en Hermelien, achterin de drie bezemstelen. Lachend, en pratend. Ik besef me heel hard dat ik nooit bij hun groepje zal horen, en ook niet bij het groepje waar ik nu bij zit. Ik heb eigenlijk alleen Jessica, en Regina als die me nog herinnert. Jade en Megan heb ik al even niet meer gezien. Maar hoor ik ook wel echt bij hun? Regina zei zelf dat het de bedoeling is dat ze me helpen, niet dat ze vrienden met me worden. Ik heb helemaal geen vrienden. Ik heb alleen Draco die momenteel dromerig voor zich uit staart. Ik neem een slok van mijn boterbier, en sta dan op.
‘Ik ga Jessica en de rest zoeken, ik zie je straks wel weer.’ Draco kijkt verbaasd op.
‘Nu al?’
‘Ja, ik wil niet storen.’ Ik glimlach nep naar hem, en doen mijn jas in één snelle beweging aan. Voor hij kan reageren sta ik al bij de deur, maar ik voel zijn hand om mijn pols en draai me om.
‘Wat?!’ snauw ik.
‘Het spijt me dat ik raar deed, kom terug.’ Hij verwacht dat ik gelijk met hem terug loop, maar zijn excuses kunnen nu even naar de maan. Oh de ironie.
‘Nee, geef mijn excuses maar door aan je vrienden omdat ik jullie gesprek heb verstoord. Oh en nog iets, je hebt dan misschien een hekel aan Harry maar hij is veel aardiger tegen mij geweest dan jij, dus ik begin me steeds vaker af te vragen of wij wel zo goed zijn samen!’ Ik ruk mijn hand los, en stamp de deur uit. Ik reageer misschien een beetje dramatisch, maar als er iets is waar ik niet tegen kan is het wel als mensen geheimen voor me houden. En Draco is een groot geheim voor mij.

Harry’s p.o.v
‘Hé, kijk.’ Ron wijst naar de deur, en mijn blik volgt zijn vinger. Jasmine en Draco staan voor de deur. Hij heeft zijn hand stevig om haar pols geklemd, en zij kijkt hem aan alsof ze hem wilt vermoorden.
‘Misschien is ze er eindelijk achter gekomen hoe hij is.’ Zeg ik geïrriteerd. Verbaasd kijken mijn vrienden me aan.
‘Waarom klonk het niet alsof je zijn potentiële dooddoenerschap bedoelt?’ Zegt Ron met een grijns.
Ik rol met mijn ogen.
‘Je vind haar leuk of niet?’ Ik trek mijn wenkbrauw op, en leun achterover.
‘Nee, of eh misschien. Maar wat maakt het uit? Haar smaak is duidelijk niet zestienjarige uitverkorene.’ Hermelien schud haar hoofd.
‘Zo is ze niet. Ze valt eigenlijk helemaal niet op types zoals Draco, en ze zei dat ze zelf niet weet waarom ze dat nu wel doet. Misschien is het maar tijdelijk. Ik zou het in iedergeval leuk vinden als jullie wat worden.’ Ze glimlacht, en ik doe hetzelfde. Ik en Jasmine samen? Het zou een raar stel zijn, maar ergens ook weer niet. Met die gedachte neem ik nog een slok van mijn boterbier.

Jasmine’s p.o.v
Dat ik Jessica ging zoeken is natuurlijk een leugen. Ik zou niet weten waar ik moet zoeken, dus loop ik het eenzame pad naar Zweinstein op. Er staat een harde, koele wind die me laat sidderen. Ik ben niet gekleed voor dit weer, al dacht ik van wel. Ik stop mijn handen dieper in mijn zakken, en verwelkom het pijnlijke gevoel in mijn gezicht. De zachte pijn die ik voel is fijn, en leidt me even af van wat er aan de hand is. Straks staat er een gesprek met Perkamentus op de planning, en niet veel later moet ik al naar dat rotfeestje van Slakhoorn. En ik heb niemand om mee te gaan.
Als ik mijn kamer binnenloop zie ik het jaarboek op mijn bed liggen. Ik blader er even doorheen tot ik mijn moeder vind. Nisrina Buckater, 17 jaar oud. Mijn moeder was ongelofelijk mooi, maar ik besef me opeens dat ze rond deze leeftijd mij heeft gebaard, wat dus betekent dat mijn vader ongeveer een jaar eerder op school heeft gezeten. Ik laat deze gedachte binnendringen en besef me dat ik in het verkeerde jaarboek zoek.
De tijd die het kost om van mijn kamer bij de bibliotheek te komen is lang, maar het gaat allemaal opeens heel snel. Ik zit voor ik het weet door het boek te bladeren. Ik vind maar geen Tom in Griffoendor, dus ik ga over op Ravenklauw, en uiteindelijk Huffelpuf. Maar ik vind niks. Zou het kunnen? Denk ik terwijl ik naar Zwadderich blader. Hij staat bijna achterin omdat zijn achternaam begint met een R, namelijk Riddle. Maar er is één probleem, en dat is dat Tom Riddle’s foto uit het boek ik gescheurd.