Zayn Malik

"Zayn?" Ik kijk op van mijn bord en kijk naar Harry. We zitten in een zaaltje waar alleen een tafel met aan beide zijkanten een houten bank staat. Verder is de zaal leeg. "Ben ik een grote klootzak?" "Wil je een vriendelijk antwoord of de waarheid." "Doe beide maar." "Je was een grote klootzak. De grootste die ik ooit kende. Maar nu ben je wel weer ok." "Ok" Louis hoort weer eens ok. Altijd als iemand ok zegt doet Louis dat ook. "Louis eet gewoon door en ok niet." "Ok." "Wat zij ik net." Liam balt zijn vuisten. "Dat ik niet moet okken. En toen zij ik ok." Liam probeert uit te halen naar Louis. Net op tijd kan ik hem tegenhouden. Maar hij rukt zich los en pakt Louis bij zijn kraag. Het enige wat je in Louis blik ziet is angst en in die van Liam haat. Haat en niks anders. "Liam" Harry roept bezorgt. Louis loopt blauw aan. "Dit helpt Niall niet." Meteen zie je Liam's blik veranderen. Van pure haat naar bezorgdheid en angst. Hij laat Louis los en Louis valt op de grond. Liam had hem net tegen de muur omhoog getild. Liam wankelt achteruit en gaat tegen de andere muur zitten. Louis rent met tranen in zijn ogen weg uit de kamer. "He... He... Het was niet mijn bedoeling" Liam's stem klinkt zacht en geschokt. Harry en ik kijken elkaar aan. En daarna kijken we naar Liam. Liam zin nog steeds op de grond en huilt. "Ik wist niet wat mij bezielde." Ik ga naast Liam zitten en sla mijn arm om hem heen. "Lang leven afkicken." Harry gaat nu ook naast Liam zitten. Liam's tranen stromen nog steeds. We zitten nog steeds op de grond als Nila geschrokken binnenkomt. "Niall... hij ligt in het ziekenhuis."