Part Twenty-Six

Nadat Niall en Liam uitgebreid hadden kennis gemaakt met Tonny zat ik nu samen met ze op de bank. Skye lag bij Tonny op bed, die na een lange dag vermoeid een kinderfilm met Skye lag te kijken. ‘Hij is goed voor je’ mompelde Liam uit het niets toen we een of andere serie zaten te kijken. Verbaasd keken Niall en ik Liam aan die knikte. ‘Tonny, een goede jongen’ zei Liam en ik keek hem even verbaasd aan. ‘Hij is gewoon een vriend Li’ zuchtte ik vermoeid. ‘Ja, dat weet ik ook wel, maar dan nog is hij goed voor je’ zei Liam en ik moest om zijn opmerking lachen. ‘Ik ben nu te moe om daar over na te denken Li’ zei ik lachend tegen Liam die ook een gaap niet kon onderdrukken. ‘Ik heb alleen geen bed meer over voor jullie. Alleen deze twee banken’ mompelde ik en ik zag ze onverschillig hun schouders ophalen. ‘Dan slapen we toch gewoon op de bank’ zei Niall simpel en ik stond daarna zuchtend op. ‘Ik pak even een deken voor jullie’ ik slofte zacht naar de logeerkamer waar ik twee fleecedekens en twee extra kussens uit de grote bruine houten kast pakte. Met mijn warme konijnen pantoffels liep ik weer terug naar de woonkamer waar beide jongens hun plekje op de bank al hadden gevonden. ‘Willen jullie nog tv kijken of zal ik hem uit zetten?’ vroeg ik aan de twee jongens die gebaarde dat ik de tv uit kon zetten. Ik bracht de kussen onder de jongens hun hoofden en dekten ze zoals twee kleine jongentjes in. ‘Zoals vroeger’ lachte Niall om mijn acties. Een glimlach ontstond op mijn gezicht. ‘Ook zoals ouderwerts een nachtkus’ zei ik lachend en drukte bij de beide jongens een kus op hun wang. ‘Tot morgen vriendjes van me! Dan ga ik jullie mijn stad showen!’ zei ik vrolijk en vervolgde mijn weg naar de kamer waar Tonny lag. Tonny die met kleine jongens nog naar de tv staarde en Skye die op zijn buik al in een diepe slaap lag. ‘Hé’ fluisterde ik zacht en nam zo zacht als ik kon plaats op het andere kant van het bed. Tonny drukte de tv uit, waardoor alleen het nachtlampje aanwas en pakte het kleine wezentje van zijn buik af. ‘Wij gaan ook maar eens naar onze kamer toe’ zei ik zacht, proberende Skye niet wakker te maken. ‘Nee, kom blijf hier’ mompelde Tonny vermoeid en ik keek hem met een schuin oog aan. ‘Ton. Ze gaan er rare dingen van denken’ knikte ik naar mijn twee beste vrienden in de woonkamer en Tonny pakte mijn pols vast, zodat ik zachtjes weer terug op het bed viel. ‘Vrienden kunnen toch ook in een bed liggen?’ zei Tonny zacht en ik plaatste Skye weer op het bed nu dicht tussen mij en Tonny in. Een diepe zucht verliet mijn mond en drukte het lampje uit. Ik voelde hoe Tonny, zo goed als het hem lukte zijn arm om mij en Skye heen en ik boog voorover om hem een kus op zijn wang te drukken. ‘Welterusten Ton. Welterusten’

Met nog een half slapend hoofd keek ik op mijn iPhone waar groot in beeld stond dat ik door Harry gebeld werd, om half vijf ’s ochtends. Zo snel als ik kon drukte ik mijn iPhone op stil en keek naar Skye en Tonny naast mij die nog allebei in een diepe slaap lagen. Ik schoof mijn voeten weer in de pantoffels en liep snel naar mijn eigen slaapkamer om daar de deur achter mij te sluiten en de telefoon op te nemen. ‘Harry’ nam ik de telefoon met nog een vermoeide stem op en hoorde hem opgelucht zuchtte. ‘Waarom zo vroeg?’ vroeg ik verbaasd toen ik geen antwoord kreeg en hoorde hem weeral zuchtte. ‘Ik heb je hulp nodig Ol. Jij bent de enige die me kan helpen. Ik heb weer de hele nacht gezopen en aan de drugs gezeten. Ik heb je nodig Olivia. Alsjeblieft’