Friends

Tranen wellen op in mijn ogen. Ik wil Anna niet kwijt. Ze is mijn alles! Maar toch gebeurt het. Ik moet naar een andere kamer zodat Anna's gevaar geweken is. Als ik in mijn nieuwe kamer zit begin ik te huilen. "Elsa mogen we binnen komen?" Gelukkig het zijn mijn ouders. "Ja," antwoord ik schor.
Mijn vader is een beetje boos op me.
"Je wist dat Anna niks mocht weten van je krachten!" roept hij boos. Ik krimp in een. Natuurlijk wist ik dat! Maar als ze die ene keer me vroeg om een sneeuwpop te maken... De gedachte eraan is pijnlijk. Pijnlijker dan wat dan ook.
Jaren gingen voorbij en nu? Nog steeds zit ik opgesloten in mijn kamer. Vivi is het meisje dat me hielp na de dood van mijn ouders. Ook nu helpt ze me nog. Ze helpt me met de jurk voor mijn kroning. "Zit de jurk wel goed majesteit?" vraagt ze zenuwachtig.
Ik knik kort. "Vivi haal even een bord groente en aardappelen en geef mijn zus hetzelfde."
Vivi verdwijnt. Even denk ik terug aan wat Vivi en ik de afgelopen 3 jaar hebben geoefend. Stop alle zenuwen weg, concentreer je en wees niet bang. "Majesteit? Uw eten. Vanavond is de grote kroning." Zenuwachtige Vivi is terug.
Ik geef haar een kam en laat mijn haar doen. Rustig eet ik mijn eten en blader ondertussen ongeïntereseerd in een boek. Zodra mijn haren klaar zijn moeten we naar de zaal. Ik word een beetje zenuwachtig. Dan zie ik mijn zusje, Anna. Ze heeft niet door dat ik binnen ben gekomen. De man die mij kroont houdt een Latijns praatje.
"Koningin Elsa Arendelle."
Ik word wakker uit mijn gedachten. Ik moet de dingen op het kussentje pakken. Trillend trek ik mijn handschoenen uit en pak de dingen. Ik schakel alle zenuwen uit. De dingen die in mijn handen zijn bevriezen heel langzaam. Opeens leg ik ze weer op het kussentje en trek mijn handschoenen weer aan. Ik ben trots op me zelf dat ik alle zenuwen heb uitgeschakeld. Dat kunnen niet veel mensen.

"Koningin!" Een buigend persoon staat voor me. Ik grinnik als ik zie wie het is. Anna.
"Hallo Anna. Gaat het wel?" zeg ik vrolijk. Zo vrolijk dat Anna verbaasd kijkt.
"Natuurlijk en met jou?" vraagt ze enthousiast.
"Geweldig." Daarmee valt het gesprek stil.
Ik begin te dansen met een jongen van een jaar of 20. Knap, maar niet mijn style. Ik draai weer een rondje.
"Zeg koningin, leuk feest." sist hij in mijn oor.
De dans is gelukkig net afgelopen. Ik loop van de jongen weg en ga op zoek naar Anna. Daar is ze! Ik trek haar bij de jongen weg waarmee ik gedanst had. We giechelen en praten als meisjes van 12 of 14. Als de laatste dans is afgelopen mag je beginnen met eten. Ik pak een puntje kwarktaart. Na het diner moet ik een praatje houden.
"Welkom in Arendelle. Als koningin wil ik een regel invoeren die sowieso belangrijk is.
Die regel is: Laat je zus of zusje, broer of broertje nooit in de steek.
Nog een regel is: Na 23.00 niet meer buiten komen behalve op Oudjaarsavond en Nieuwjaarsochtend.
Dat was het. Fijne terugreis gasten." zeg ik.
Anna rent weer op me af. We geven elkaar een knuffel.

"So wake me up when it's all over
When I'm wiser and I'm older
All this time I was finding myself
And I didn't know I was lost

So wake me up when it's all over
When I'm wiser and I'm older
All this time I was finding myself
And I didn't know I was lost," zingen Anna en ik samen.

We lachen. Het is al jaren geleden dat Anna en ik samen 'Wake me up' van Avicii hebben gezongen. Maar nu is alles weer goed. Alles.
"Friends!" roepen we.

The end