Season 3 Proloog

De bevroren fonteinen weerspiegelden het zonlicht, afkomstig van de zon die fel tussen de wolken door scheen.
Het koninklijke plein, waar een week geleden de trots van het ijsvolk vermoord werd, stond vol met toeschouwers.
Voor de ingang van het koninklijke ijspaleis stonden tientallen wachters, die gevaar van buiten af weg hielden.

Het was druk in de koninklijke zaal.
Alle hoge officieren van het ijsvolk en de meest machtige ijsmannen en vrouwen zaten op lange banken die verspreid stonden in de zaal.
Helemaal achterin de zaal, stonden drie stoelen, een grote stoel en twee kleinere aan weerszijde.
Op de grote stoel zat ijsprins Christopher en op de kleinere stoelen zaten ijsprinses Amira en ijsprinses Juliette.
Voor hen stond een tafel met twee tiara’s en een grote kroon.
De kroon wat van puur goud en er zaten drie grote lichtblauwe diamanten in.
‘Een week geleden, werd dé trots van het ijsvolk, op gruwelijke wijze vermoord door de gevallen ster. Héél het ijsvolk, was in diepe rouw. Madelief was niet alleen ons voorbeeld, maar ook nog een geweldige leidster. Alleen dwazen geloven de geruchten die rond gingen over onze ijskoningin, die samenwerkte met de Bokkenrijders’ sprak de hoogste officier.
‘Onze ijskoningin leeft voort in haar kinderen, ijsprinsessen en ijsprins van het ijsvolk. Bij deze kroon ik Amira en Juliette, tot nauwverwante ijsprinsessen van het koninklijke paleis en zweer hun hierbij de volledige trouw van het ijsvolk’.
Amira en Juliette stonden op en de hoogste officier legde de tiara’s voorzichtig op hun hoofd.
‘Vandaag zal een dag worden die de historie in gaat van het ijsvolk. Na 5 generaties ijskoninginnen, krijgen we vandaag eindelijk weer onze ijskoning terug. Sta op, ijsprins Christopher en laat me je kronen’.
Christopher stond op en knielde neer met zijn gezicht naar beneden gericht.
‘Ik kroon u tot ijskoning Christopher en waar u zal gaan, zal het ijsvolk u volgen!’
De hoogste officier legde de kroon op het hoofd van Christopher.
‘Lang leven ijskoning Christopher!’ riep de hoogste officier.
‘Lang leven ijskoning Christopher!’ herhaalde de aanwezige in de koninklijke zaal.

En vanaf dat moment, stond Christopher niet op als ijsprins, maar als ijskoning van het ijsvolk.
‘Ik heb een eerste opdracht voor mijn wachters’ waren de eerste woorden van de ijskoning.
‘Vind de gevallen ster en de vuurkoning en breng ze naar mij!’