The girl who cant be killed -4-

De dagen verliepen stil op school gebeurde niet veel alleen dat Klaus veel voor school stond in de hoop dat hij me zag of kon spreken. Iedere keer maakte me hart dan weer een sprong en wou ik er heen lopen maar me verstand hield me tegen. Maar vandaag leek ik wel op automatische piloot recht streeks naar Klaus te lopen. Vandaag was namelijk de sterf dag van me vader zonder dat ik het werkelijk door had liep ik recht in zijn armen. Gelijk sloten die zich om mij heen en verliet een diepe zucht mijn mond een vertrouwd gevoel kwam door me lichaam heen ik voelde hoe ogen brande maar dat maakte me nu even niet uit. toen ik op keek zag ik hoe liefdevol Klaus naar me keek “wat is er love?” ik zuchte opnieuw en vertelde dat het de sterfdag was van me vader was. Geschokt keek hij me aan en drukte me opnieuw in zijn armen “kom dan gaan we naar een rustige mooie plek” ik knikte alleen en stapte bij Klaus in. Veel oog voor de omgeving had ik niet ineens viel me op dat we richting het bos reden. En daar was het onze berg ik keek me ogen uit! hier stonden we dan op de berg waar we altijd lagen “ik dacht dit doet je vast wel even goed!” ik keek om en lachten breed naar Klaus. Het moment van stil blijven lachen en hem ze nek vliegen lagen dicht bij elkaar op het moment. Maar toch kon ik het niet laten en rende recht in de armen van Klaus en begraafde me gezicht in zijn nek. Toen ik me gezicht er weg haalde voel ik hoe zijn lippen de mijne raakte en verloren we elkaar in een pasionele zoen. Ik voelde hoe ik van top tot teen warm werd. Een heerlijk gevoel overspoelde me lichaam. Ik wist het zeker ik was weer opnieuw voor hem gevallen. Maar toen dat eenmaal door me hooft ging schrok ik gelijk verliefd? En nu? Is hij wel de gene die ik wil die ik mis? Ik voelde dat Klaus merkte dat er wat was en liet me los. Vragend keek ie me aan even keek ik naar de grond “ash wat is er?” ik haalde me schouders op “niet echt veel ” ik hoorde hoe een zucht Klaus ze mond verliet “kom op Ash wat is er? Ik zie toch dat er wat is!!” schudlig keek ik hem aan “okee ik heb gevoelens voor je ik voel van alles als je me aanraakt maar weet gewoon niet of je het waard bent!!” geschrokken van mezelf van me eigen woorden ren ik weg, weg van die speciale plek met een verslagen Klaus. Waarneer ik thuis kom zie ik net Stephan naar me deur lopen snel kuch ik even waar hij blijkbaar van schrik en zich abrupt omdraait. Gelijk glimlacht hij naar me “kan ik je helpen?” gelijk knikt Stephan ja “kunnen we even praten?”ik knik ja en laat Stephan binnen “wat kan ik voor je doen?” ondertussen schenk ik wat te drinken in voor hem “ik denk dat jij wel weet waarom ik hier ben!” zo rustig mogelijk draai ik me om en kijk hem vragend aan “wat bedoel je?” “je weet wat ik bedoel!” ik blijf hem vragend aan kijken “kom op ash ik weet dat jij de Hybrid bent waar we naar op zoek zijn” even kijk ik hem vreemd aan “hoe weet je dat? Hoe ben je daar achter gekomen?” ik zie Stepham lachen “dat was niet zo moeilijk Ashlene 1+1 is heel snel 2 zeker hoe jij reageerde!” verlegen keek ik weg “waarom was je niet eerlijk?” even keek ik op “omdat niemand het mag weten Stephan!! Dat is het! Een jaar voordat Klaus en zijn familie vampieren werden heeft een heks mijn moeder geholpen!” ik zie Stephan knikken “de spreuk voor onsterfelijkheid” ik knikte “niemand mag dit weten Stephan!!” vreemd keek Stephan me aan “waarom niet?” “omdat het niet kan” ik merk dat ik bijna schreeuw “Ashlene iedereen komt er zo achter!” hoofdschudden liep ik weg “je snapt het niet Stephan! Ik ben eerder als vampier gemaakt of geworden door een heks uit bescherming! Als Klaus er achter komt ben ik de sleutel tot heel veel dingen en dat kan niet gebeuren!!” vreemd kijkt Stephan me aan “ik volg je niet!” een zucht verlaat me mond “er rust een vloek op mijn bestaan iedereen denkt dat de Mikealson de orininals zijn” ik zie Stephan knikken “dat is de balans van de natuur alleen die werd verstoord toen ik en de Mikealson familie werden gemaakt alleen die is hersteld toen er op mijn een vloek werd uitgesproken” even kijkt Stephan me onbegrijpend aan “wat bedoel je?” ik zuchte diep “die is herstelt doordat er een vloek over mijn vader is uit gesproken een vloek zodat zijn leven al bepaald zou zijn voordat het geleefd! Doordat ik een vampier ben geworden moest er iemand anders vermoord worden en dat was mijn vader!” geschrokken kijkt Stephan me aan “dus om de balans recht te trekken moest jou vader dood?” met tranen in me ogen knikte ik “ja door mijn moeder heb ik geen vader meer” schreeuwde ik half door de kamer heen “mijn vader moest vermoord worden door de vampier jager omdat hij de vader is van de originele familie dat bracht de natuur weer aardig in balans! Maar op die dag heb ik mijn moeder verandert in een vampier! Wat ik niet wist was dat dat al geplant zou zijn! zij richten een bloed bad aan mijn vader kwam voor haar op ” “dus door dat jij je moeder had verandert en omdat zij uit honger een bloed bad aan richten werd jou vader vermoord? ” zachtjes knikte ik ja “maar dat verheldert niet waarom niemand het mag weten” ik schudden opnieuw “klopt! Het maakt niks duidelijk inpricipe maar het gaat om mijn herinneringen want toen in die tijd hebben ze sylis ook uit de dood doen ontwaken! ” geschokt kijkt Stephan mij aan “maar dat is nergens terug te vinden” “klopt want alleen ik weet het nog!” bedenkelijk kijkt hij me aan “dus je wilt zeggen dat jij iedereen die dat wist en daar bij was het heb laten vergeten?” ja schuddend loop ik weg “maar daarbij komt als Klaus er achter komt is mijn leven ook in gevaar want op mijn bestaan als hybrid!!” vreemd kijkt Stephan me aan “hoebedoel je?” even zucht ik diep en vertel dan alles aan Stephan “dus jou bloed is een soort heilig water?? ” schouder ophalend schud ik ja “ Omdat die vloek op mij rust is mij bloed het einige wat hem weer in slaap krijgt nadat hij menselijk bloed heeft gedronken of het bloed van een dubbel ganger. Als Klaus te weten komt wie ik echt ben en wat je allemaal kan met mijn bloed leef ik niet lang meer!” vreemd kijkt Stephan me aan “geloof je dat echt? Ik bedoel hij geeft om je” even zucht ik “heb je hem ooit om iemand meer zien geven dan zichzelf?” ik zie een bedenkelijke frons op het gezicht van Stephan komen “ik denk niet dat Klaus jou ooit zal laten gaan! ” gelijk haal ik me schouders op “ik weet het niet hij geeft nu nog meer om zich zelf dan dat ie ooit gedaan heeft!!” ik zie hoe Stephan me gelijk geeft met een hooft knikje “ik snap het! Ik kan aan Bonnie vragen of ze je kan helpen!” gelijk hield ik Stephan tegen “nee dat kan niet!! niemand mag dit weten!Niemand mag dit weten!” “maar hoe kan ze je dan helpen?” en daar had hij een punt ik zag dat Stephan mij te graag wou helpen dat ik bijna hoopte dat Klaus dit nu was! “ik kan het zo spelen dat zij zelf raad wat jij werkelijk bent! Alleen moet zij dan beloven dat ze haar mond houd en jou van de vloek af helpt!” even kon ik weer rustig adem halen “dankje!” zonder bij na te denken knuffelede ik Stephan. Wat gelijk een hoop los maakte waar ik even geen woorden voor had. Verlegen stapte ik naar achter en liep ik mee naar de deur “ik ga dit regelen Ashlene!!” voordat Stephan weg kon lopen hield ik hem tegen “laat haar een spreuk uitspreken dat alleen wij hierover kunnen praten!” gelijk zag ik Stephan knikken “komt goed!” een zachte zucht verliet me mond.