Chapter thirty

We zijn eens door sexy, want eigenlijk moesten we naar huis, om te bekomen, en niet om zielige jongens te komen bezoeken in het ziekenhuis! zeg ik om hem te plagen.
Jaa, laat me maar alleen met de dikke verpleegster, zegt hij lollend.
ik kom straks wel nog terug zeg ik en ik geef hem een kus, half op zijn mond, half ernaast.
Als ik en Charlotte buiten komen, pakken we onze fiets.
Het is best wel glad, traag rijden dus. Als we aan de lichten komen, en het word groen, stap ik op, glij uit, val, en kom onder 1 of andere gek zijn wiel terecht.
Het enige wat ik Charlotte nog hoor roepen is: Shit, Louise!
Als ik wakker word, lig ik in een ziekenhuis. Ik kijk rond me en kan me niet herinneren wat er is gebeurt.
Opeens zie ik Charlotte boven me staan. Ohh, Louise, je bent wakker. Wacht, ik ga effe iemand roepen..
Even later komt er een jonge aardig uitziende vrouw naast me staan, ze vertelt alles, en zegt dat ik een lichte hersensschudding heb, en dat de man op de fiets doorgefietst is. Oh, fack. Moet mij weer gebeuren. Charlotte, wil jij naar Justin gaan..
ja natuurlijk, Loewiesje. zegt ze glimlachend terug.
Als ze terug is, is ze even druk in overleg met de verpleegster. Dan komen ze naar mij en Charlotte zegt; Ik heb een verassing!
De verpleegster neemt m'n bed aan mijn voeten vast en neemt me uit mijn kamer, en we beginnen te rollen.
Als ze de deur van een kamer openmaakt, rol ik naar binnen en zie Justin glimlachend liggen.
De vrouw zegt; Het is een eenpersoonskamer, maar dan liggen jullie dichter bij elkaar, is toch niet erg?
Nee! zeggen Justin en ik samen.
Als de vrouw de kamer heeft verlaten, zegt Justin:
Schat, hoe kon dit nu gebeuren?