12.

Ik roer met mijn lepel in mijn champignon soep, en probeer me te concentreren op Jessica’s gepraat.
‘Jasmine?’
‘Hm, ja?’
‘Waarom ontloop je me?’ Ik frons en kijk op van mijn soep. Ontlopen?
‘Waarom denk je dat?’ En ik zie iets van teleurstelling in haar groene ogen ogen, en zie ook hoe ze ook een beetje grijs zijn.
‘Ik zag je met Griffel enzo praten, en ik dacht.. Nou ja.. Dat je liever met hun wilt..’
‘Het spijt me, ik wil niet dat je dat denkt. Hermelien is aardig, en haar vrienden ook wel. Je zou ze mogen als je een keer met ze praat, maar ik ga nog steeds liever met jullie om.’ Ik denk even na.
‘Of eigenlijk vooral met jou.’ Ze glimlacht haar witte rij tanden bloot. Haar hand strekt zich naar me uit, en pakt die van mij vast. Ik mag Jessica heel erg, ook al komt ze voor anderen nogal hoogmoedig over. Ik knijp in haar hand en we glimlachen naar elkaar. Dan verandert haar blik, en kijkt ze om zich heen. Ze buigt zich voorover.
‘Niet boos worden, maar Megan zij vanmiddag dat Leila van Ravenklauw heeft gehoord dat je met Draco was.. Is dat waar? Was het een date?’ Mijn mond gaat open, maar er komt geen geluid uit.
‘Dat heeft zich snel verspreid..’ Zeg ik verlegen, en Jessica glimlacht medelevend.
‘Weet je zeker dat je het aandurft met Draco? Ik heb gehoord dat hij nogal, uhm.. Veel heeft meegemaakt.’ Ik slik. Draco heeft inderdaad veel meegemaakt, en het irriteert me dat mensen doen alsof het zijn fout is.
‘Hij is echt geweldig, Jessica.’ Flap ik eruit.
‘Weet ik, weet ik.. Hij is heel knap, maar dat is ook niet alles.’ Ik lach. Dat dit uit de mond komt van degen die haar uiterlijk gebruikt om zelfs met leraren te flirten als ze haar een slecht cijfer geven. Iedereen heeft een zwak voor Jessica, en ik vraag me opeens af wat Draco van haar vindt.
Dan voel ik iemand op mijn schouder tikken. Ik draai me om en kijk op.
‘Hermelien?’ Zeg ik verbaasd.
‘Sorry dat ik stoor, maar kan ik je even spreken?’ Ze klinkt zenuwachtig, en ik weet al waar het over gaat.
‘Eh, ja is goed.’ Ik kijk verontschuldigend naar Jessica, die ongemakkelijk glimlacht en een gebaar maakt dat het goed is. Ik loop achter Hermelien de eetzaal uit.
‘Ik heb een paar boeken gevonden over ehh, je probleempje..’ Ik knik en kijk haar verwachtingsvol aan.
‘Er is iets wat je moet lezen..’

Een heel belangrijk feit, wat menig tovenaar en heks vaak vergeet, is dat maanmeisjes zelden alleen werken. De laatste maanmeisje waarvan we haar bestaan hebben achterhaald, en zonder een partner heeft gewerkt, was in 1589. ‘Bla bla bla’ Een goed voorbeeld van een maanmeisje met een partner, is het laatst gesignaleerde maanmeisje. Rosaline Dupri, met haar partner Albus Perkamentus!!!

Mijn ogen worden groot, en mijn mond hangt open. Perkamentus is hier zo in verzeild, en hij heeft mij hier niets over verteld! Nou ja, we hebben elkaar ook maar één keer gesproken maar dat maakt niet uit. Dit is héél belangrijk, en met alles waar ik nu al aan denk moet ik er ook nog eens achter komen wie mijn ‘partner’ is.. Ik leg mijn hoofd in mijn handen.
‘Mijn partner.. Wie zou dat nou kunnen zijn?!’
‘Jasmine..’ zegt Hermelien nerveus, en ik kijk op.
‘Volgens mij is je partner Harry..’
Harry. Harry Potter, is mijn partner in crime. En als ik het zo in mijn hoofd zeg, is het eigenlijk best wel logisch. Shit, wat als hij helemaal niet mijn partner wilt zijn? En zijn ouders zijn vermoord door Voldemort, en hij moet hem vermoorden. Hij kan mij er niet als extra last bij gebruiken. Alhoewel, in de meest logische situatie is het Voldemort die Arielle heeft vermoord. Die gedachte laat mijn bloed koken, en ik kijk Hermelien weer aan.
‘Geweldig.’