Road O55

Alles gebeurde op zijn tijd. We hadden onze schoenen uit gedaan, terwijl we hier nu liggen, tegen elkaar aangeplakt. Stilte die onvermijdelijk verder tikte.
Ik had er geen last van. Althans, dat dacht ik. Op sommige momenten is alleen zijn zoveel fijner dan hier nu liggen met Jack. Het komt door de hoeveelheid angsten die ik voel, de spanning. Dat zal het zijn: ik vond het enorm angstaanjagend. En dat niet alleen. Ik ben verliefd op mijn beste vriend.
De klok geeft aan dat het acht uur is. Ik duw mezelf een beetje los uit de greep van Jack om op mijn zij te kunnen liggen.
"Er is niks dat mij nog tegenhoudt, Jack," hoor ik mezelf zeggen. "En ik ga het bewijzen ook." Mijn stem stierf weg na een paar seconden. Ik hoop dat ik duidelijk genoeg was. Elk woord wat ik zei was gemeend. En als ik het meen, dan meen ik het ook echt. De hartkloppingen stopten niet vanzelf, ze bleven op hetzelfde hartritme verder gaan. Ik kan het niet meer aan horen hoe het afloopt hiermee. Ik moet er iets tegen doen. Het enige redmiddel dat ik kan verzinnen was simpelweg naast me. Onze voeten bewegen naar elkaar toe. Naarmate ze dichterbij komen, springen de haren op mijn armen weer overeind.
Het begin is er. Jack voelt de kippenvel op mijn armen, waarna hij grijnst. Dit keer is het hij die me omdraait, zodat ik in zijn ogen kan kijken.
"Jack, doe dit nou niet-" Hij legt een vinger op mijn lippen. "Je maakt me gek," was zijn verweer. Hij haalt zijn vinger van mijn lippen af, om zijn handen vervolgens onder de dekens te stoppen. Hij moest eens weten wat ik nu van plan was. Ik zou hem alleen nog maar gekker maken.
Ik zuchtte. De adrenalinekick van net heeft me een goeie boost gegeven om dit te durven. Met een klein duwtje krijg ik mezelf een stukje overeind dat precies genoeg lijkt te zijn voor mij. Ik pak mijn kans, en kroop dit keer bovenop hem. Zijn handen begaven zich weer onder mijn shirtje, en verkenden mijn buik en rug.
Snel wist ik al genoeg. Ik trek het shirt langzaam naar boven, waarna het mijn hoofd bereikt heeft. Door één klein trekje heb ik hem uitgetrokken.
Gretig drukt hij zijn lippen op de mijne. Al snel wordt er om toestemming gevraagd, die ik hem maar al te graag geef. Onze tongen vinden elkaar, en spelen een vurig spel om dominantie. Zijn handen bewegen heel teder en zachtjes over mijn lichaam heen, terwijl ik onze lippen loslaat. Na een paar seconden draait hij de rollen om, en lig ik nu onderop. Tot nu toe verloopt het goed, voor mijn gevoel. Het gevoel maakt plaats voor opkomende angst. Want wat nu?
Gewoon afwachten wilde ik eigenlijk niet, maar vragen is ook geen goed idee. Ik koos toch maar voor afwachten.
Een siddering loopt over mijn lichaam als het puntje van zijn tong mijn buik aanraakt. Natte plekken vormen een weg naar boven, tot de rand van mijn bh.
Bij mijn hals gaat hij weer verder, tot aan mijn nek. Langzaam daalde hij af en stopte bij de bovenste rand van mijn bh.
Ik leek wakker te zijn geworden uit mijn trance, want meteen reageerde mijn lichaam erop. Zijn handen gleden naar de sluiting ervan.
Hij klikte het los uit één poging. Hoe hij het voor elkaar kreeg, weet ik niet. Maar het lukte hem. De bandjes hingen slap over mijn bovenarmen, die ik zelf naar beneden haalde. Zo kwamen mijn borsten steeds meer en meer tevoorschijn. Zachtjes laat hij zijn handen over mijn borsten gaan.
Ik begin zachtjes te kreunen als zijn tong rondjes draait om mijn tepel. Al snel voel ik hoe ze hard worden. Ik deed mijn best om echt te kunnen genieten.
Maar de angsten blijven op zijn plek. Onze lippen vinden elkaar weer, na een aantal momenten. Ook ik trek zijn shirt over zijn hoofd, en gooi het naast het matras neer. Ik laat mijn handen alle plekjes van zijn rug en buik verkennen. Beetje bij beetje begin ik door te krijgen hoe het in elkaar steekt. Hoe het moet.
En hoe het hoort. Hij vond door een weggetje mijn broekknoop, en hij maakte het los, samen met de rits en de riem. Mijn handen maken een weg naar zijn broekknoop en maken hem ook open. De stof stond al een beetje gespannen, maar nog niet zodanig dat het heel erg te zien was.
Plagerig streek ik er met één vinger eroverheen. Hij gromde. "Ik geloof dat je ergens mee bezig was.." fluisterde hij hees.
Ik trok het dekbed van ons af, en het belandde naast het matras. Ik keek in zijn ogen, die begonnen te fonkelen. Ik wist wat hij wilde.
Met mijn handen trek ik zijn broek verder omlaag, tot zijn broek aan zijn enkels ligt. Een laatste trap geeft hij ertegenaan voordat het ergens op de grond belandt. Een gespannen boxer is het uitzicht wat ik nu heb. Zonder verder nog na te denken, beweeg ik mijn mond er naar toe om de bovenkant ervan vast te pakken en het naar beneden te trekken. Jack sloot zijn ogen voor een kort moment, omdat zijn kleine vriend nu bevrijdt werd. Langzaam beginnen warme kriebels zich in mijn buik te vormen, en één ding is nu zeker: ik wil meer. Er komt nog veel meer.